Esas No: 2022/5013
Karar No: 2022/5474
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5013 Esas 2022/5474 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/5013 E. , 2022/5474 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
KATILANLAR : ..., Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :A)... 63. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2019 tarih ve 2018/306 Esas, 2019/657 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında, katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatine karar verildiği,
Hükmün katılan Bakanlık vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine duruşmalı inceleme neticesinde yeniden hüküm kurulmak suretiyle;
B)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nin 16/12/2021 tarih ve 2020/720 Esas, 2021/3328 Karar sayılı; sanık hakkında, katılan oğlu ...'a yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-a-b, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca 3.740 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 16/12/2021 tarih ve 2020/720 Esas, 2021/3328 Karar sayılı kararının katılan Bakanlık vekili tarafından CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-a-b, 53. maddeleri gereğince cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında, ilk derece mahkemesince sanığın beraatine karar verildiği, bu kararlara yönelik katılan Bakanlık vekili tarafından istinaf
Kanun yoluna başvurulması üzerine duruşmalı olarak yapılan inceleme neticesinde; Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanık hakkında, katılan oğlu ...'a yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-a-b, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca 3.740 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarihli, 2018/11-38 Esas ve 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca, yerel mahkemece verilen beraat kararı istinaf mercii tarafından mahkumiyet kararı verilerek hüküm türü değiştirildiğinden kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 16/12/2021 tarih ve 2020/720 Esas, 2021/3328 Karar sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan Bakanlık vekilinin; alt sınıra yakın ceza tayin edilmesinin hatalı olduğuna, takdiri indirim hükmünün uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince ''... 63. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere'' Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.