Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2469 Esas 2022/14687 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın temyiz nedenlerini yerinde görmediğini ancak adli sicil kaydında yer alan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasının yasaya aykırı olduğunu belirterek kararı bozdu. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu noktanın Kanun'un ilgili maddesi uyarınca düzeltilebileceği belirtildi. Hüküm fıkrasında TCK'nin 58. maddesi uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği ifade edildi. Kararda, 1412 sayılı CMUK'nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Karar oybirliğiyle verildi. Kullanılan kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321, 322 ve 326/son maddeleri, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. ancak;
Adli sicil kaydına göre Ilgaz Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/98 Esas ve 2005/34 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, kesinleşme tarihi suç tarihinden sonra olan Ilgaz Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/23 Esas ve 2013/48 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine; "Ilgaz Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/98 Esas ve 2005/34 Karar sayılı mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK'nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.