Esas No: 2019/5006
Karar No: 2022/14712
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5006 Esas 2022/14712 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/5006 E. , 2022/14712 K.Özet:
Mahkeme kararına göre, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması gerekmektedir. İncelenen kira sözleşmesinde yapılan tahrifatın ilk bakışta ve kolaylıkla fark edildiği ve belgenin bu haliyle aldatıcılık niteliğinin bulunmadığı sonucuna varıldı. Bu nedenle, TCK'nin 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun yasal unsurları somut olayda oluşmadığı gerekçesiyle sanığın beraat kararı verilmesi gerektiği hükmedildi. Ancak mahkeme yanılmıştır ve sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir. Bu sebeple karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 207. maddesi: \"Özel belgede sahtecilik\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Temyiz Yolu\"
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi: \"Bozma Kararı\"
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 tarihli, 2011/8-335 Esas ve 2012/1804 Karar sayılı kararlarında da açıklandığı üzere; sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması, aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, yargılama sırasında mahkemesince davaya konu kira sözleşmesi aslının incelendiği ve “27/03/2013 başlangıçlı olduğu, kiraya verenin MUSAB AYVACI, kiracı hanesinin boş olduğu, kira müddetinin 1 yıl rakam ve yazıyla yazıldığı, bu hanede oynama yapıldığının açıkça anlaşıldığı” şeklinde zapta geçmesi karşısında, yapılan bu tahrifatın ilk bakışta ve kolaylıkla fark edildiği ve belgenin bu hal ile aldatılıcılık niteliğinin bulunmadığı anlaşılmakla, TCK'nin 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun yasal unsurlarının somut olayda oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.