MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirketin, Ford Otosan" ın yetkili bayisi olan davalı şirketten 21.05.2008" de satın aldığı kamyonetin 02/05/2011 tarihinde arızalandığını, Ford Otokoç yetkili servisine götürüldüğünde aracın liftlerinde kopma olduğunun tespit edildiğini, servisin müvekkiline sözkonusu hasarın kullanım hatasından kaynaklandığını söylediğini, ancak arızanın aracın üretiminden kaynaklanan gizli ayıp olabileceği müvekkili tarafından servis yetkililerine belirtilmişse de, servisin bu durumu kabul etmediği ve tamirinin de reddedildiğini, müvekkili şirketin aracı ticari işlerinde kullanması ve işinin aksamaması amacıyla tamir bedelini servise ödeyerek tamirini yaptırdığını, müvekkilinin daha sonra arızanın kullanım hatasından mı yoksa üretimden kaynaklanan gizli ayıp mı olduğunun tespiti için İzmir 6. Sulh Hukuk Mahkemesi" nin 2011/145 D.İş. sayılı dosyasından tespit yaptırdığını, alınan bilirkişi raporunda aracın liftlerindeki kopmanın kullanıcı hatası olmadığı, kullanıcının istese de böyle bir hasar oluşturamayacağı, tamamen üretimden kaynaklandığının, gizli ayıp olduğunun tespit edildiğini belirterek, müvekkili tarafından yetkili servise ödenen 4.228,22-TL tamir bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, TTK" nın 25/4. madde uyarınca ticari satışlarda ayıp dolayısıyla açılacak davaların malın tesliminden itibaren 6 ay içinde zamanaşımına uğradığını, davacıya aracın 26.05.2008" de teslim edildiğini, dava tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolmuş olduğunu, yine BK" nun 207. maddesindeki teslim tarihini izleyen bir yıllık zamanaşımı süresinin de dolmuş olduğunu, davacının taleplerini dayandırdığı 4077 Sayılı Kanun" un 4. maddesinde öngörülen iki yıllık zamanaşımı süresinin de dolmuş olduğundan davanın zamanaşımı yönünden reddine karar verilmesini, ayrıca aracın yetkisiz servislerde hatalı işlem görmüş olduğunu, aracın garanti süresinin dolmuş olduğunu, bahse konu arızanın onarım bedelinin garanti kapsamında karşılanmasının mümkün olmadığını, dava konusu araçta ayıp olmadığını, yokluklarında yapılan tespiti ve raporu da kabul etmediklerini beyanla, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davaya konu araçta meydana gelen arızanın üretimden kaynaklandığı ve bu hasarın giderilmesi için davacı tarafın 4.228,22-TL tamir bedelini ödediği belirtilerek, davanın kabulü ile 4.228,22-TL alacağın dava tarihi olan 16/08/2011" den itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, avans faizi uygulamasına ilişkin talebin ise reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, satıcının ayıplı mal satışından kaynaklanan sorumluluğu ilkesine dayanılarak açılmıştır. Davalı vekili, süresinde zamanaşımı def’inde bulunmuş, ancak mahkemece zamanaşımı def’i yerinde görülmeyerek işin esasına girilmiştir.
Ticari satışlarda ayıp nedeniyle açılan davalarda zamanaşımı, dava tarihinde yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK.nun 25/4.maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre; “Borçlar Kanunu’nun 207.maddesindeki zamanaşımı süresi tüccarlar arasındaki ticari satışlarda 6 aydır”. Ancak, daha uzun süreli garanti verilmesi halinde zamanaşımı süresinin garanti süresi sonuna kadar uzayacağı Yargıtay’ca kabul edilmektedir. Somut olayda dava konusu aracın garanti süresi olarak 2 yıl veya 100.000 km.den hangisinin önce gerçekleşmesi durumunda hesap edileceği öngörülmüştür. Araç 21.05.2008 tarihinde teslim edilmiş olup, dava 16.08.2011 tarihinde yani garanti süresi de geçtikten sonra açılmıştır. Dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı B.K.nun 207/son maddesinde hükme bağlanan iğfal durumu da iddia ve ispat edilmiş değildir. O halde mahkemece somut olay bakımından davanın zamanaşımı nedeniyle reddi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.