Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6018 Esas 2022/14793 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


A-Katılanlar vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Katılanlar vekilinin 13.11.2014 tarihinde yüzüne karşı tefhim edilen hükmü 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 05.01.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B-Sanığın temyizinin incelenmesinde;
1) Sanığın, katılan ...'dan aldığı 10.000 USD borç karşılığında 17.03.2008 düzenleme, 04.08.2008 vade tarihli 10.000 USD bedelli senet verdiği, borcun ödenmemesi üzerine senet ile ilgili İstanbul 2. İcra Müdürlüğünün 2010/25859 Esas sayılı dosyası üzerinden yapılan icra takibine sanığın, 28.04.2011 tarihli "...'dan 3.000 TL vekalet ücreti ve masraflar tahsil edilmiş olup, söz konusu dosya ile ilgili olarak hiçbir borcu kalmamıştır." yazılı katılan Av. ... imzalı ibranameyi sahte olarak düzenleyerek dosyaya ibraz etmek suretiyle üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda; 22.03.2013 tarihli ekspertiz raporu ile 22.04.2014 ve 28.08.2014 tarihli Adli Tıp Kurumu raporlarına göre, renkli fotokopi olan belgedeki imzanın ıslak imza olmayıp bilgisayar ve ekipmanı yolu ile oluşturulduğunun tespit edilmiş olduğu anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarihli, 232/250 Karar sayılı ve 24.01.2017 tarihli, 2017/27 Karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere, somut olayda belgenin ıslak imza ile veya elektronik imza ile imzalanmamış olduğu, suret belge özelliği taşımayan onaysız fotokopi belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmayıp ilk bakışta açıkça aldatma kabiliyetinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, suç yasal unsurları itibarıyla oluşmadığından sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2)Kabule göre de;
a)Suç tarihinin, sahte belgenin İstanbul 2. İcra Müdürlüğünün 2010/25859 Esas sayılı icra dosyasına ibraz edildiği tarih olduğu nazara alınarak, icra dosyasının getirtilerek ibraz tarihinin tespiti gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 15.04.2009 olarak hatalı yazılması, yasaya aykırı,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.