Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13334 Esas 2022/14798 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


A-Katılan ... vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Katılan ... vekilinin süre tutum dilekçesi verdikten sonra 31.10.2014 tarihli dilekçesi ile sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümlerin onanmasını talep etmiş olması temyizden vazgeçme niteliğinde olduğu ayrıca dilekçesinde katılanlar ... ve ...’ın davada sanık olarak yer alması gerektiğini belirtmiş olması karşısında ... ve ... hakkında mahkemece verilmiş temyizi kabil bir karar olmadığı gibi haklarında açılmış bir kamu davası da bulunmaması nedeniyle dosyanın bu yönüyle incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B-Sanık ...’ın temyizlerinin incelenmesinde;
Sanık ...’ın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 18.11.2014 tarihinde tebliğ olunan hükümlerin, sanık tarafından 1412 sayılı CMUK'nin 310.maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 25.12.2014 tarihli temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
C-Sanık ...’in temyizlerinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz isteminin bulunmadığı gözetilerek nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden yapılan incelemede;
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesinin 1. fıkrasındaki “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen 2. fıkrasındaki “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmüne aykırı olarak, sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın sorgusunda bildirdiği adrese tebliğe çıkartılmasından sonra iade edilmesi üzerine MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, daha önce adli mercilerce usulüne uygun bir tebligat yapılmayan adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğ işlemi geçersiz olup sanık müdafisinin öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek mahkemenin 06.02.2015 tarihli ek kararının kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede;
Sanığın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 26.12.2016 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.