Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/3094 Esas 2022/14867 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık bir mühürde sahtecilik suçu nedeniyle 10 ay hapis cezasına çarptırılmış, ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından ceza 1 yıl 8 aya çıkarılmıştır. Bu kararın temyizi mümkün değildir, ancak kazanılmış hak sebebiyle ceza miktarı aynı kalmıştır. Daha sonra sanık ikinci bir suç işlemiş, ancak yapılan incelemede suç zamanaşımına uğramıştır. Bu nedenle dava düşmüştür.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na göre, \"Resmi belgede sahtecilik\" suçunun üst sınırına göre kanunda öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu sebepten dolayı, sanık hakkındaki kamu davası 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCY'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 231/8-son cümlesi, 283/1, 286/2-b, 302/2 ve 303/1-a maddeleri

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi


İlk derece mahkemesince sanık ... hakkında mühürde sahtecilik suçundan 10 ay hapis cezasına hükmolunduğu, Bölge Adliye Mahkemesince bu hükmün kaldırılarak, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, ancak aleyhe istinaf talebi olmadığından 5271 sayılı CMK’nin 283/1. maddesi uyarınca kazanılmış hak korunarak, netice cezanın 10 ay hapis cezasına indirildiği; her ne kadar CMK'nin 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmasa da, kazanılmış hak sebebiyle ceza miktarı aynı kalmasına rağmen, esasen Bölge Adliye Mahkemesince cezanın artırılmış olması nedeniyle, hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek ve 5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 09.09.2014 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 26.12.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen "Resmi belgede sahtecilik" suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun‘un 303/1-a maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.