Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7996 Esas 2022/2022 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalının müvekkil şirketin münfesih acentesi olduğunu ve acentelik sözleşmesinin müvekkili tarafından feshedildiğini, müvekkili kayıtlarında yapılan incelemede davalının 95.396,80 TL prim tahsilatını müvekkiline intikal ettirmediğinin tespit edildiğini iddia ederek, 95.396,80 TL prim alacağının avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, dosya üzerinde yaptığı inceleme sonucunda, davacının talebinin haklı olduğuna karar vermiş ve davalının borcunu ödemediğini ispatlayamadığı için davanın kabulüne hükmetmiştir. Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin onama kararının ardından, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Ancak, karar düzeltme isteminin gerekçesini oluşturan maddelerin hiçbirisinin karşılanmadığından dolayı, davalı vekilinin isteği reddedilmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerektiği

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Samsun Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 19.09.2019 gün ve 2016/397 - 2019/834 sayılı kararı onayan Daire'nin 28.09.2020 gün ve 2019/5255 - 2020/3621 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkil şirketin münfesih acentesi olduğunu ve acentelik sözleşmesinin müvekkili tarafından feshedildiğini, müvekkili kayıtlarında yapılan incelemede davalının 95.396,80 TL prim tahsilatını müvekkiline intikal ettirmediğinin tespit edildiğini iddia ederek 95.396,80 TL prim alacağının avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili, zamanaşımı def'i ve husumet itirazında bulunmuş, müvekkilinin davacıya herhangi bir borcunun bulunmadığını savunarak davanın usul ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, taraflar arasında feshedilen acentelik sözleşmesinde davacı defter ve kayıtlarının münhasır delil olarak kabul edileceğinin kararlaştırıldığı, sigortacılık temel faaliyeti ile iştigal eden mükelleflerin 1 no'lu Muhasebe Uygulama Genel Tebliği kapsamında yalnızca muhasebenin temel kavramlarına, muhasebe politikalarının açıklanmasına ve mali tablolar ilkelerine uymaları kaydıyla bu tebliğin diğer mecburiyetlerini yerine getirmekle yükümlü olmadıkları, bu kapsamda sigorta şirketlerinin sigortacılık hesap planı ve izahnamesi hakkında tebliğ kapsamında yalnızca sigortacılık hesap planına uymak zorunda oldukları ve davacı şirket defterlerinin de sigortacılık hesap planı kapsamında bulunduğu, davacının SAP kayıtlarına göre 173446 kodlu Engin Kahveci acentesinin devreden borç bakiyesinin detayları yevmiye kayıtlarından da tespit edilip doğrulandığı üzere 95.396,80 TL olduğunun bilirkişi tarafından tespit edildiği, davalı tarafın borcu ödediğini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 95.396,80 TL'nin 03.08.2012 dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine dair hükmün davalı vekilince temyiz edilmesine üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nce onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 17/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi