Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7938 Esas 2022/2036 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı ve davalı arasında yapılan İş-Ortaklık sözleşmesi kapsamında, davalının maden ruhsatlarını devretmemesi nedeniyle davacı tarafından açılan davada mahkeme, davanın reddine karar verdi. Davacı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu reddedildi ve karar onandı.
Kanun Maddeleri: N/A

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Gebze 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11.02.2020 tarih ve 2019/37 E. - 2020/33 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı ... arasında 08/10/2009 tarihinde davalıya ait 6 adet maden ocağının müvekkilinin finansman desteğiyle işletime açılması konusunda İş-Ortaklık sözleşmesi imzalandığını, sözleşme ile davacı ile davalının eşit hisseye sahip olacağı Sivgaş A.Ş. unvanlı bir şirket kurulması ve davalının madenler üzerindeki haklarının şirkete devredilmesinin kararlaştırıldığını, sözleşmenin 5. maddesinde müvekilinin sözleşme tarihine kadar şirketin kuruluşu için yaptığı masrafların kalem kalem yazılı olduğunu, 6. maddesinde şirketin kuruluşu için gerekli masrafları müvekkilinin şahsi malvarlığı ile gerçekleştireceğinin yazılı olduğunu, 8. maddede de şirket kurulup finansman akışı sağlayıncaya kadar tüm masrafların müvekkilince yapılacağının kararlaştırıldığını, müvekkilinin tüm yükümlülükleri yerine getirdiğini, 16.10.2009 tarihinde SİVGAŞ A.Ş.’nin kurulduğunu, davalının edimlerini yerine getirmediğini, maden ruhsatlarını şirkete devretmediğini, sözleşmenin 13. maddesinde de cezai şart düzenlendiğini ileri sürerek, davalıya ait 6 maden ocağı ruhsatının %50’sine karşılık gelen 3 tanesinin davacıya devredilmesine ve sözleşme ile belirlenen 250.000.-TL cezai şartın davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep etmiş, davacı vekili 30/05/2016 tarihli dilekçesiyle dava konusu ruhsatların harçlarının davalı tarafça ödenmemesi nedeniyle iptal edildiğini, ruhsatlar yönünden davanın konusuz kaldığını belirterek 250.000,00 TL cezai şartın tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, ruhsatların Sivas A.Ş.'ye devredilmesi borçlanıldığından davacının ruhsatları kendi adına isteyemeyeceğini, davacının üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirmediğini, sözleşmeye konu iş makinelerinin şirkete teslim edilmediğini, iş makinelerinin dava dışı ... tarafından davacı ... menfaatine çalıştırıldığını, şirket kuruluş masraflarının davacı tarafından karşılanmadığını, işçilerin maaş ve sigortalarının ödenmediğini, ocağın faaliyete geçirilmesi için arama ruhsatının işletme ruhsatına dönüştürülmesi için gerekli masrafların davacı tarafça karşılanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacının sözleşmede üzerine düşen edimleri yerine getirdiğini ispat etmesi gerektiği, yapılan keşfe göre davacının sözleşmenin 5. maddesinde yer alan maden ocağı şantiyesinin kuruluşuna ve maden ocağında yaklaşık 8 km yol açılmasına ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmediğinin tespit edildiği, davalı ...'ın sözleşmenin 2. maddesinde belirtildiği üzere "şirket kurulduktan sonra" ruhsatlar üzerindeki şahsi tüm haklarını devretmek yükümlülüğü altında olduğu, davacı tarafın şirket kuruluşu tamamlanana kadar tamamlaması gereken edimleri yerine getirmediğinden davalının maden ruhsatlarını devretmemekte haklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.