Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/20004 Esas 2022/14763 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan ve banka/kredi kurumları aracılığıyla dolandırıcılık suçundan mahkum olduğu durumda yapılan temyiz incelemesinde, ilk suçla ilgili temyiz nedenlerinin yerinde olmadığına ve 2022/14763 K. numaralı hükümün onaylanmasına karar verdi. İkinci suçla ilgili temyiz incelemesi sonucunda, sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden hüküm 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince bozuldu. Ancak, bu hatanın düzeltilebilir olduğuna karar verildi ve sanık, 5237 sayılı TCK'nin 158/1-f, son maddesi gereğince 300 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 52/2 maddesi gereğince günlüğü 20 TL'den hesap edilmek üzere sonuç olarak 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildi. İlgili kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nun 53, 158/1-f, 52/2 maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


1)Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün adli para cezası, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin; sanık hakkında katılana karşı TCK'nin 158/1-f.son maddesi gereğince temel ceza belirlenirken önce 5 gün adli para cezası belirlenip, TL cinsinden adli para cezasına çevrildikten sonra TCK'nin 158/1-f-son, maddesi gereğince suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katı olan miktara çıkartılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASI; ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına mahkumiyete ilişkin uygulamanın çıkartılarak yerine, “Sanığın, 5237 sayılı TCK'nin 158/1-f, son maddesi gereğince 300 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 52/2 maddesi gereğince günlüğü 20 TL'den hesap edilmek üzere sonuç olarak 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmek, suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.