Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42621 Esas 2022/14887 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükümleri verilmiş olmasına rağmen, yapılan yargılama sonucunda hükümlerin hukuki değerden yoksun olduğu ve temyiz incelemesi için bir hüküm bulunmadığı için dosya mahalline iade edilmiştir. Sanığın temyiz istemine ilişkin olarak 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir. Sanığın dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamında olmasına rağmen, uzlaşmanın sağlanamamış olması nedeniyle zamanaşımı süresinin durduğu gözetilmeksizin yapılan yargılama sonucunda mahkumiyet hükümleri verilmesi, yasaya aykırı görülmüştür. Bu nedenle, hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulmasına ve sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 310., 317., 321. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nin 253/21, 223/8. maddeleri gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında, katılanlara yönelik eylemleri nedeniyle dolandırıcılık suçundan Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.05.2013 tarihli, 2012/373 Esas ve 2013/744 Karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin, Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 09.10.2019 tarihli, 2019/6186 Esas ve 2019/9645 Karar sayılı ilamıyla Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin süre yönünde reddine karar verilerek, kesinleşmesine rağmen, bozma ilamından sonra Mahkemece yeniden hükümler kurulmuş olması karşısında, verilen hükümlerin hukuki değerden yoksun olduğu ve temyizen incelenecek hüküm bulunmadığı anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık müdafisinin yüzüne karşı 07.06.2021 tarihinde tefhim edilen hükümleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 21/06/2021 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı ve ilk uzlaştırma teklifinin yapıldığı 08.01.2020 tarihinden uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin raporun uzlaştırma bürosuna verildiği 10.01.2020 tarihine kadar 5271 sayılı CMK'nin 253/21 ve Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği'nin 34. maddeleri uyarınca zamanaşımı süresinin durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e. maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında ilk mahkumiyet hükümlerinin kurulduğu 22.05.2013 tarihinden hüküm tarihine kadar dolduğu gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkumiyet hükümleri verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.