Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4827 Esas 2022/14872 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında kısa süreli hapis cezası paraya çevrildiği için hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiği halde bu yapılmayarak çelişkiye neden olunmuş ve hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddelerinde hata yapılmıştır. Bu nedenlerle, sanık müdafisinin temyiz nedenleri kabul edilir ve hüküm bozulur. 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerekmektedir. Ayrıca, hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesinde TCK'nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri uygulama maddesi olarak gösterilmelidir. TCK'nın 50/3. maddesi ise bu konuyla ilgili bir kanun maddesi değildir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Suç tarihi itibarıyla engel mahkumiyeti bulunmayan, yargılama sürecindeki davranışları lehine takdiri indirim nedenleri sayılan ve hakkındaki kısa süreli hapis cezası paraya çevrilen sanık hakkında, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu da gözetilerek, hüküm tarihinden sonra 08.02.2008 tarihli ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun'un 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince paraya çevirmeye göre daha lehe bulunan ve öncelikli değerlendirilmesi gereken “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” konusunda bir karar verilmesi gerekirken ''...Sanığa tayin edilen kısa süreli hapis cezası adli para cezasına tahvil edildiğinden 5271 sayılı CMK.’nun 231/7 maddesi uyarınca aynı Kanunun 231/5 maddesinin sanık hakkında uygulanmasına yer olmadığına ...'' şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle sanık hakkında CMK'nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmaması suretiyle çelişkiye neden olunması,
2-Hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesine karar verilirken, uygulama maddesi olarak TCK.nın 50/1-a ve 52/2. maddelerinin gösterilmesi gerekirken, ayrıca somut olayda uygulama yeri bulunmayan TCK.nın 50/3. maddesine de yer verilmesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.