Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7173 Esas 2022/5640 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Yağma suçundan Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2006 tarihli ve 2004/450 Esas, 2006/145 sayılı kararı ile 10 yıl hapis cezasına hükümlü ...'ın, cezasının infazı sırasında, ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/10/2011 tarihli ve 2011/122 değişik iş sayılı kararı ile 15/10/2011 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliye edilmesini müteakip, hükümlünün denetim süresi içerisinde 11/10/2012 tarihinde işlemiş olduğu kasıtlı suçtan dolayı mahkum edilmesi sebebiyle şartla tahliyenin geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 11/10/2012 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 10/10/2017 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/12/2019 tarihli ve 2019/1448 değişik iş sayılı kararını takiben, Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine 1825 gün olarak geri alınan sürenin kaldırılmasına ve hükümlünün almış olduğu 10 ay ve 1 yıl 8 ay hapis cezalarının iki katı olan 1810 gün süre kadar şartla tahliyenin geri alınmasına ilişkin Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/04/2020 tarihli ve 2020/315 değişik iş sayılı kararını müteakip, bu kez hükümlünün denetim süresinde işlemiş olduğu suçlardan dolayı almış olduğu hapis cezalarının iki katı sürenin bihakkın tahliye tarihini aşmamak üzere geri alınmasına ilişkin Cumhuriyet savcılığının talebinin kabulü ile ikinci suçun işlendiği 11/10/2012 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 10/10/2017 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair Afyonkarahisar İnfaz Hakimliğinin 09/09/2021 tarihli ve 2021/4851Esas, 2021/4625 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, somut olayda hükümlünün İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2005 tarihli ve 2004/431 Esas, 2005/359 sayılı kararıyla hükmedilen 10 yıl hapis cezasına ilişkin kararın infazı için ilk kez ceza infaz kurumuna 23/12/2007 tarihinde alındığı ve Şarkışla Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından hazırlanan 19/01/2011 tarihli ve 2011/20 ilamat sayılı müddetnameye göre hakederek tahliye tarihinin 10/10/2017, koşullu salıverilme tarihinin 15/10/2011 olarak belirlendiği,
... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/10/2011 tarihli ve 2011/122 değişik iş sayılı kararı ile 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 19/1. maddesi uyarınca 15/10/2011 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliye edildiği,
Her ne kadar Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/04/2020 tarihli ve 2020/315 değişik iş sayılı kararı ile hükümlünün sonraki suçu işlediği tarihten başlamak ve hakederek tahliye tarihini geçmemek koşulu ile sonraki işlediği suç için verilen 10 ay hapis ve 1 yıl 8 ay hapis cezalarının iki katı 1810 günlük sürenin aynen çektirilmesine, Afyonkarahisar İnfaz Hakimliğinin 09/09/2021 ve 2021/4851 Esas, 2021/4625 sayılı kararı ile de sonraki işlediği her bir suç için verilen hapis cezasının iki katı süre bihakkın tahliye tarihini geçemeyeceğinden, sonraki işlediği suç tarihi 11/10/2012 ile 10/10/2017 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına karar verilmiş ise de,
İnfaz hukukunda hükümlünün ceza evinde geçirmesi gereken süre ile koşullu salıverildikten sonra belirlenen denetim süreleri bakımından lehine olan hükümlerin alınarak karma bir uygulama yapılmasının mümkün olmadığı, hükümlünün 647 sayılı Kanun uyarınca şartla tahliye edildiği, bu nedenle 647 sayılı Kanun’un hükümlünün cezaevinde geçirmesi gereken süre bakımından da lehe olduğu, çapraz ve karma bir uygulama yapılamayacağının anlaşılması karşısında, denetim süresinin 5275 sayılı Kanuna göre tayin edilemeyeceği ve hükümlünün koşullu salıverildikten sonra belirlenen denetim süresinin 647 sayılı Kanuna göre belirlenmesi gerektiği, bu sürenin ise bihakkın tahliye tarihi olan 10/11/2017 tarihine kadar devam edeceği gözetilerek yapılan değerlendirmede,
Hükümlünün şartla tahliye edilmesini müteakip, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma suçundan İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2019 tarihli ve 2015/525 Esas, 2019/396 sayılı kararı ile 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, suç tarihinin 11/10/2012 olduğu, hakaret ve yaralama suçlarından ... 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/12/2019 tarihli ve 2018/560 Esas, 2019/1161 sayılı kararı ile 1 yıl 6 ay ve 3 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği, suç tarihinin 15/05/2017 olduğu, belirtilen suçların denetim süresi içerisinde işlendiği anlaşılmakla,
Somut olayda, hükümlünün şartla tahliye edilmesi sonrasında deneme süresi içerisinde işlediği suçlar sebebiyle yapılacak hesaplamaya göre,
a-Hükümlünün 11/10/2012 tarihinde işlediği uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma suçundan İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2019 tarihli ve 2015/525 Esas, 2019/396 sayılı kararıyla 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle, bu cezanın iki katı olan 20 aylık süreyi kapsayan 11/10/2012-11/06/2014 tarihleri arasındaki 600 günlük sürenin,
b-15/05/2017 tarihinde işlediği yaralama suçundan ... 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/12/2019 tarihli ve 2018/560 Esas, 2019/1161 sayılı kararıyla 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle, bu cezanın iki katı olan 2 yıl 12 aylık süreyi kapsayan 15/05/2017-15/05/2020 tarihleri arasındaki sürenin hükümlünün bihakkın tahliye tarihi olan 10/10/2017 tarihini geçeceği anlaşılmakla, ikinci suçun işlendiği 15/05/2017 tarihi ile 10/10/2017 tarihleri arasındaki 145 günlük sürenin geri alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09/05/2022 gün ve 94660652-105-34-24088-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, Afyonkarahisar İnfaz Hakimliğinin 09/09/2021 tarihli ve 2021/4851 Esas, 2021/4625 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.