Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7164 Esas 2022/5634 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından sanık ...'ın mahkûmiyetine, cezasının 5237 sayılı Kanunu'nun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/04/2013 tarihli ve 2013/200 Esas, 2013/209 sayılı kararının, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08/05/2014 tarihli ve 2014/2077 Esas, 2014/9528 Karar sayılı ilâmı ile kesinleşmesini müteakip, infaz savcılığının, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/160 Esas, 2012/205 sayılı kararının usulsüz tebligat nedeniyle infazının durdurulmasına karar verildiğinden tekerrüre esas alınamayacağı, hükümlünün adlî sicil kaydında tekerrüre esas olan ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/282 Esas, 2011/860 sayılı kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinden bahisle tekerrür hükümlerinin uygulanmasında meydana gelen tereddütün giderilmesine yönelik talebi hakkında, değerlendirme yapma görevinin kararı veren mahkemeye ait olduğundan dosyanın görevli Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine ilişkin Manavgat İnfaz Hâkimliğinin 08/01/2021 tarihli ve 2021/51 Esas, 2021/50 sayılı kararını müteakip, bu kez mahkemenin görevsizliğine ve görevli mahkemenin Manavgat İnfaz Hâkimliği olduğuna ilişkin Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2021 tarihli ve 2013/200 Esas, 2013/209 sayılı ek kararı sonrasında ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığı üzerine, Manavgat İnfaz Hâkimliğinin görevsizlik kararının kaldırılmasına dair mercii Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/03/2021 tarihli ve 2021/295 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un, 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 41. maddesiyle değişik 98. maddesinin, ''a) Mahkûmiyet hükmünün yorumunda duraksama olursa veya sonradan yürürlüğe giren kanun hükmünün Türk Ceza Kanunu'nun 7'nci maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirse, hükmü veren mahkemeden, b) Çektirilecek cezanın hesabında duraksama olursa ya da cezanın kısmen veya tamamen yerine getirilip getirilemeyeceği ileri sürülürse, infaz hâkimliğinden, duraksamanın giderilmesi veya yerine getirilecek cezanın belirlenmesi için karar istenir'' şeklinde düzenlendiği, anılan değişikliğin madde gerekçesinde ise "...mahkumiyet hükmünün yorumunda duraksama olması, başka bir ifadeyle hükmü etkileyen hususlar bulunması halinde hükmü veren mahkemeden karar istenmesi gerekmektedir. Örneğin, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin duraksamayı gidermek amacıyla kararı veren mahkemeden bir karar verilmesi istenecektir..." şeklindeki düzenleme nazara alındığında,
Somut olayda, hükümlünün infaz etmekte olduğu karar ile ilgili tekerrüre yönelik talebin mahkûmiyet hükmünün yorumunda duraksama olarak kabul edilmesi gerektiğinden, görevli mahkemenin hükmü veren Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesi olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde Manavgat İnfaz Hâkimliğinin görevsizlik kararının kaldırılmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 12/05/2022 gün ve 94660652-105-07-9911-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/03/2021 tarihli ve 2021/295 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.