Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6991 Esas 2022/2091 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, davalı şirkete yatırdıkları parayı geri alamadıklarını ve ortaklık ilişkisinin bulunmadığını ileri sürerek tespit ve para tahsili istemişlerdir. İlk derece mahkemesi davanın karara bağlanmasına yer olmadığına karar vermiş, davacılar bu karara istinaf etmişlerdir. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacıların istinaf başvurusunu esastan reddetmiş, bu karara karşı davacılar temyiz başvurusunda bulunmuştur. Yapılan yargılama sonucu, esastan reddetme kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir. HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleri uyarınca işlem yapılmıştır.
HMK'nın 353/b-1 maddesi: \"İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı verilebilir.\"
HMK'nın 370/1 maddesi: \"Temyize konu kararların incelemesi sonunda, kararın bozulmasına veya onanmasına ya da değiştirilmesine karar verilir.\"
HMK'nın 372. maddesi: \"Temyiz

MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Konya Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 03.07.2020 tarih ve 2019/626 E. - 2020/533 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 20.05.2021 tarih ve 2020/2545 E. - 2021/1005 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkillerinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 21/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.