Esas No: 2020/9672
Karar No: 2022/9591
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9672 Esas 2022/9591 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2020/9672 E. , 2022/9591 K.Özet:
Sanık, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan yargılanmıştır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir ancak sanık, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkum edilmiştir. Ancak, sanığa usulsüz tebliğ yapıldığı, kararın kesinleşmediği ve yapılan işlemlerin hukuki geçerliliği bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmiştir. Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, aynı maddenin 12. fıkrasına göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İSTANBUL 71. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın 04/06/2012 tarihinde yakalama emrine istinaden alınan savunmasında Adıyaman ili Tut İlçe Jandarma Komutanlığında askerlik görevini ifa ettiğini belirtmesi, 07/11/2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik gerekçeli kararı tebliğ alan sanığın kardeşi ...’un da sanığın Adıyaman Jandarma Komutanlığında vatani görevini yaptığını belirtmesi karşısında, sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin gerekçeli kararın tebliğ tarihinde asker olduğu anlaşılan sanığa Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre yapılan tebliğinin usulsüz olduğu anlaşıldığından kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz dilekçesinin 07/11/2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, aynı maddenin 12. fıkrasına göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.