Esas No: 2019/11618
Karar No: 2022/14972
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11618 Esas 2022/14972 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/11618 E. , 2022/14972 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2019/11618 E. ve 2022/14972 K. sayılı kararında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten denetim süresi içinde ikinci bir suçun işlendiği tarihe kadar dava zamanaşımının durduğu belirtilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 18.11.2014 tarihli kararına atıfta bulunularak, hükmün açıklanmasına dair kararda gerekli açıklamaların yapılmaması ve delillerin tartışılmaması nedeniyle yasaya aykırı bir hüküm kurulduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nin 231/8-son cümlesi, CMK'nin 231/11. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK'nin 34 ve 230. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03.01.2011 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 18.07.2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarihli, 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK'nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK'nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine imkan sağlayacak biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerekirken; açıklanan ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.