Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/17218 Esas 2022/14956 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum olduğu ancak temyizinin reddedildiği, nitelikli dolandırıcılık suçundan da mahkum olduğu fakat adli para cezasının belirlenirken yasal gerekçe gösterilmeden fazla ceza tayini yapıldığı için hüküm bozulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın öldüğü tespit edildiğinde kamu davasının düşmesi gerektiği belirtilerek ilgili kanun maddeleri açıklanmıştır.
İlgili Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) Madde 158/1 (e), (f), (j) ve (k)
- 5237 sayılı TCK Madde 64/1
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) Madde 223/8
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 322. maddeleri

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


I) Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve suça konu çeklerin bedelinin toplamda 11.450 TL olmasına rağmen, sanığın elde ettiği haksız menfaat miktarının 18.06.2013 tarihinde katılana 6.600 TL bedelli çeki vermesine rağmen 800 TL'lik eksik ürün alması nedeniyle 10.650 TL olduğu gözetilmeksizin, hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının adli para cezasına ilişkin bölümünden sırasıyla "1200 gün", "1500 gün", "1250 gün", ve "25.000 TL adli para cezası" ibarelerinin çıkartılarak yerlerine "1065 gün", "1331 gün", "1109 gün " ve "22.180 TL adli para cezası" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III) Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık ile resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ve müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden; sanığın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 16.09.2018 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.