Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13590 Esas 2022/15042 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların TCK'nin 157/1. maddesindeki suçu oluşturduğu ve uzlaşma kapsamında kaldığı ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlendi. İlamlardaki tekerrürlerin yerine daha ağır olanların esas alınması gerektiği açıklandı. Bir sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamı yerine başka bir ilamın esas alınması hatalı bulundu. Hükümler bozulup yeniden düzenlendi. Sanıklardan birinin cezası tekerrür oluşturduğundan mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması kararlaştırıldı. Kararda TCK'nin 58. ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gibi kanun maddeleri detaylı bir şekilde incelendi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Sanıkların eylemlerinin TCK'nin 158/1-L maddesine temas ettiği, ancak suç tarihinin 16.04.2013 olduğu ve suç tarihi itibariyle bu maddenin yürürlükte olmadığı, sanıkların fiillerinin TCK'nin 157/1. maddesindeki suçu oluşturduğu, bu suçun da 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında kaldığı, ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanıkların diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık ... açısından, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarih ve 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/244 Esas ve 2007/430 Karar sayılı ilamı yerine daha az cezaya hükmolunan Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/97 Esas ve 2009/16 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Sanık ... açısından; adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek ilamının Merzifon Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/27 Esas ve 2008/376 Karar sayılı ilamı olduğu halde Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/160 Esas ve 2013/26 karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra 10.07.2013 günü kesinleşmesine rağmen TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarından tekerrüre esas alınan ilamların her iki sanık yönünden de çıkarılarak sanıklardan ...'nin tekerrüre esas ilamının yerine "İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/244 Esas ve 2007/430 Karar sayılı mahkûmiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, sanıklardan ...'nın tekerrüre esas alınan ilamının yerine " Merzifon Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/27 Esas ve 2008/376 Karar sayılı mahkûmiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, sanık ... yönünden aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK'nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.