Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1927 Esas 2022/2196 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1927
Karar No: 2022/2196
Karar Tarihi: 22.03.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1927 Esas 2022/2196 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde işçilik alacağı ve hizmet tespit davası sonucu açılan davada, davalı şirket Laçin İnşaat ve Ticaret Ltd. Şti.’nin ihyası istendi. Mahkeme, şirketin tasfiye edilmesinin usulsüz olduğunu ve ek tasfiye için şirketin ihyasına karar verdi. Tasfiye memuru bu kararı istinaf etti ancak Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdi. Kanun maddeleri ise TTK’nın 547. maddesi ile HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleridir.
11. Hukuk Dairesi         2021/1927 E.  ,  2022/2196 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12.09.2018 tarih ve 2017/147 E. - 2018/782 K. sayılı kararın davalı Tasfiye Memuru ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 01.12.2020 tarih ve 2019/291 E. - 2020/1158 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Tasfiye Memuru ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davacının aralarında ihyası istenilen şirketin de bulunduğu bir kısım davalılara karşı Ankara 3. İş Mahkemesi’nin 2005/1280 esas sayılı dosyasıyla işçilik alacağı ve hizmet tespit davası açtığını, mahkemece davanın kabulüne karar verildiğini, kararın temyiz incelemesini yapan Yargıtay 21. Hukuk Dairesi’nin 30/03/2015 tarih 2014/21263 esas 2015/6547 karar sayılı ilamıyla davalı şirketin ihya edilerek gerekçeli kararın tebliğinin sağlanması için dosyayı geri çevirdiğini, Laçin İnşaat ve Ticaret Ltd. Şti.’nin 12/07/2011 tarihinde tasfiye edilerek ticaret sicil kaydının silindiğini ileri sürerek, söz konusu dava nedeniyle şirketin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar davaya cevap vermemiştir.
    İlk derece mahkemesince, davalı şirketin 12/07/2011 tarihinde tasfiye edilerek ticaret sicilinden terkin edildiği, şirket hakkında Ankara 3. İş Mahkemesi’nin 2005/1280 esas sayılı dosyası ile açılmış ve halen derdest bir dava bulunduğundan yapılan tasfiyenin usulsüz olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, Laçin İnşaat ve Ticaret Ltd. Şti.’nin ihyasına, şirketin ek tasfiyesi için yeniden ticaret siciline tesciline, son tasfiye memuru olan ...'in ek tasfiye işlemlerini yapmak üzere tasfiye memuru olarak tayinine karar verilmiştir.
    Karara karşı davalı tasfiye memuru ... vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
    Bölge Adliye Mahkemesince, tasfiye yapıldığı tarih itibariyle usulüne uygun yapılmış olsa da, tasfiye sonrası açılan davanın yürütülmesi amacıyla şirketin ihyasının yasal bir zorunluluk olduğu, tasfiyede ilanların yapılmış olmasının, davacının tasfiye memuruna başvurmamasının sonucu değiştirmeyeceği, davacının ihyası istenilen şirketten alacaklı olup olmadığı İş Mahkemesi’ndeki yargılama sonucu belirleneceğinden, TTK’nın 547. maddedeki ek tasfiye işlemleri için şirketin ihyası koşulları oluştuğundan mahkemece davanın kabulüne yönelik verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalı tasfiye memuru ... vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Karar, davalı tasfiye memuru ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı Tasfiye Memuru ... vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı Tasfiye Memuru ...'den alınmasına, 22/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara