Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu ve uyarıcı madde ithal etme
Hüküm : Mahkumiyet (Direnme)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi"nin 02.09.2015 tarih ve 2015/44-2015/38 sayılı kararı ile uyuşturucu veya uyarıcı madde ithal etme suçundan mahkumiyet kararı verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 03.05.2016 tarih ve 2016/673-2016/4198 sayılı kararı ile bozulduğu, Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi"nce 22.06.2016 tarih ve 2016/31-2016/52 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 10. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesi tarafından 04.06.2018 tarih ve 2018/307-2018/4780 sayılı görevsizlik kararıyla da dosya Dairemize gönderildiği, CMK"nın 307/3. maddesi ile Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun 26.12.2017 tarih ve 2017/280-2017/300 sayılı emsal kararı gereğince direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
KARAR:
1- Dairemizin 03.05.2016 tarih ve 2016/673-2016/4198 sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi"nin 22.06.2016 tarih ve 2016/31-2016/52 sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun"un Geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.