Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/6195 Esas 2022/15124 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların suçlu olduğu ve cezaların kanuni sınırlarda uygulandığı hükümleri onaylandı. Ancak bir sanığın cezası, daha ağır bir cezayı içeren farklı bir mahkeme kararına dayandığından, bu kararın esas alınması gerektiği belirtildi ve hüküm bu yönde düzeltildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 58. maddesi, 58/6-7. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nin 302/1. ve 302/2. maddeleri kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

1- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık ... müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1. maddesi uyarınca temyiz istemlerinin ESASTAN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/336 Esas ve 2013/467 Karar sayılı ilamına konu 12 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet ilamı yerine daha az cezaya hükmolunan Hatay 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/325 Esas ve 2018/214 Karar sayılı 4 yıl hapis 20.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 303. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine; "Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/336 Esas ve 2013/467 Karar sayılı mahkûmiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine" ibaresinin yazılması suretiyle, temyiz isteminin DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.