Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4884 Esas 2022/5901 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, sanığın bir kişiye yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği yönünde. Ancak mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından incelemeler sonucunda, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı, müdafii atanmadan karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Anayasa ve CMK maddelerine muhalefet edildiği gerekçesiyle bozulmuştur. Sanığın üzerine atılı suç için öngörülen hapis cezasının alt sınırının 5 yıldan fazla olduğu belirtilerek, sanığa istemi aranmaksızın zorunlu müdafii atanması gerektiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, karar bozulmuştur ve taraflara yeniden yargılama yapma hakkı tanınmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/2-b maddeleri
- 29/1, 62/1, 53, 58 ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 150/3. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın mağdur ...'a yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 29/1, 62/1, 53, 58 ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e ve 87/2-b-son maddelerinde düzenlenen suç için öngörülen hapis cezasının alt sınırının 5 yıldan fazla olduğu nazara alınarak, 5271 sayılı CMK'nin 150/3. maddesi uyarınca sanığa istemi aranmaksızın zorunlu müdafii atanması ve savunmasının müdafii huzurunda alınması gerektiği gözetilmeden, müdafii atanmadan karar verilmesi suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Colozza et Rubinat/İtalya, 12.02.1985 A. 89, Is-30; Campbell ve Fell/Birleşik Krallık, A.80 28.06.1984) kararlarında belirtildiği üzere, sanığa kendisini savunma hakkı tanınmayarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve 5271 sayılı CMK’nin 150/3-2. ve 188/1. maddelerine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 29.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.