Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13648 Esas 2022/15308 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince verilen hükmü bozmuştur. 7053 sayılı Kanun ile değişen 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesindeki temyiz süresi, 2016 yılı öncesinde verilen dosyalar kapsamında 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesi uyarınca bir haftadır. Hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nin 305 ila 326. maddeleri uygulanmalıdır. Kararda, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozma kararı verilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Hükümden önce 05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtaydan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nin 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması nedeniyle; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.10.2015 tarihli, 2015/11-120 Esas ve 2015/313 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olunduğu gibi Anayasa Mahkemesinin 09.06.2016 tarihli kararına göre de bu durumun ... yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunması karşısında, sanık müdafisinin 13.04.2018 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede:
1) Bozma öncesi yapılan yargılamada sanığın sorgusu yakalama kararı üzerine Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesince yapılmış ise de, sanığa yüklenen suça ilişkin delilleri takdir ve değerlendirme yetki ve görevinin ağır ceza mahkemesine ait olduğu ve sorgusunun yapıldığı yerde ağır ceza mahkemesinin bulunduğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılamada sanığın CMK'nin 147 ve 191. maddeleri uyarınca usulüne uygun sorgusu yapılmadan mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2) Başka suçtan Ankara Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ve duruşmadan vareste tutulma talebi bulunmayan sanığın hükmün tefhim olunduğu duruşmaya bizzat veya SEGBİS yoluyla katılımı sağlanmadan, yokluğunda mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
3) Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 2008/33820 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında TCK'nin 158/1-f maddesinin uygulanması talebi ile kamu davası açıldığı, iddianamede TCK'nin 158/1-f-son fıkrası yer almadığı halde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden TCK’nin 158/1-f-son madde ve fıkrası uygulanmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.