Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10199 Esas 2022/15261 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, özel belgede sahtecilik suçundan açılan dava sonucunda sanığın suçlu bulunmadığını ancak bu suçun 5809 sayılı Kanun'un aykırılık suçu kapsamında incelenmesi gerektiğini belirtti. 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesi uyarınca bu suçtan verilen beraat kararlarının temyiz edilemeyeceği, üst sınırı 100 gün adli para cezası olan suçun en üst ceza miktarının 10.000 TL'yi geçmeyeceği ve Cumhuriyet savcılarının temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği kararını verdi. Detaylı olarak, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ve TCK'nin 52/2. maddesi ele alındı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada, sanığın eyleminin 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçunu oluşturduğu belirtilip, değişen suç vasfına göre 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan beraatine karar verildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinde belirtilen hükümlerin kesin nitelikte olduğu, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı gözetilerek 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 52/2. maddesi hükmü ile birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun'un 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa yüklenen suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK'nin 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK'nin 305/2. maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, Cumhuriyet savcılarının temyizinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.