Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/402 Esas 2022/2294 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, bir hastanede alt işveren olarak çalışırken iş akdi sonlandırılan çalışanın kıdem tazminatı için açılan rücuen alacak davasında davalılar arasında yer alan bir şirketin tüzel kişiliğinin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi bu talebi kabul etmiş, davalı şirketin tüzel kişiliğinin ihyası ve ek tasfiye için tasfiye memuru atanması kararı vermiştir. Davalı vekilinin istinaf başvurusu sonucu, karar kaldırılarak davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Sonrasında yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 4734 sayılı Kanun'un 62/1-e bendi
- 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesi
- HMK'nın 123. maddesi
- A.A.Ü.T.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 30.09.2020 tarih ve 2020/247 E- 2020/453 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 11.11.2021 tarih ve 2021/19 E- 2021/1285 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; Eskişehir İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı Eskişehir Devlet Hastanesi'nde son alt işveren sıfatıyla Baybora Otomasyon Bilişim Hiz. Tur. Taş. Gıda San. Ltd. Şti. bünyesinde 4734 sayılı Kanun'un 62/1-e. bendi kapsamında çalışmakta iken 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesi kapsamında kıdem tazminatını hak edecek şekilde iş akdi sonlanan Filiz İnanır'ın kıdem tazminatı Eskişehir Devlet Hastanesi tarafından 15.11.2017 tarihinde 27.414,36 TL ödendiğini, Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/860 Esas sayılı dosyası ile açtıkları rücuen alacak davasında davalılar arasında Mızraklar Otomotiv Temizlik Turizm İnşaat Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.'nin bulunduğunu, Eskişehir Ticaret Sicil Müdürlüğü'nün 23.01.2020 tarih ve 1040 sayılı cevabi yazısında bahse konu şirketin 17.03.2014 tarihinde terkin olduğunun anlaşıldığını, bunun üzerine Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/860 Esas sayılı dosyasının 10.03.2020 tarihinde görülen duruşmasında bahse konu şirket hakkında ihya davası açmaları için yetki ve iki hafta süre verildiğini ileri sürerek dava dışı şirketin tüzel kişiliğinin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; açılan davayı kabul etmediklerini, davacı kurumun bahse konu şirketten alacağı olduğuna dair kesinleşmiş kararının bulunmadığını, bahse konu şirketin ihya edilebilmesi için aktif yahut pasif mal varlığında bir artış olması gerektiğini, ancak Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/860 Esas sayılı dosyasının henüz karara çıkmadığını, yapılan terkin işleminin usule uygun olduğunu belirterek davanın reddine, davanın kabulüne karar verildiği takdirde tasfiyeye yetkili memur atanmasına, yasal hasım niteliğinde bulunan müvekkili kurumun yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmamalarına karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu şirketin 17.04.2008 tarihinde ticaret siciline kaydedilerek tescil edildiği, bilahare söz konusu şirketin 30.12.2012 tarih ve 28513 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan münfesih olmasına veya sayılmasına rağmen tasfiye edilmemiş Anonim ve Limited Şirketler ile kooperatiflerin tasfiyelerine ve ticaret sicili kayıtlarının silinmesine ilişkin tebliğ kapsamında söz konusu şirketin ticaret sicil kaydının 17.03.2014 tarihinde re'sen terkin edildiği, ancak buna müteakip davacı tarafından davalı şirket aleyhine yukarıda belirtilen Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'ne dava açılması üzerine anılan mahkemece şirket tüzel kişiliğinin ihyası konusunda davacı vekiline süre verildiği, bu süreye müteakip işbu davanın açıldığı, söz konusu Eskişehir 3.Asliye Hukuk Mahkemesi'nin davada söz konusu şirketin temsilinin ve bu hususun da söz konusu şirket için ek tasfiyeye tabi tutulmasını gerektirdiği anlaşıldığından davanın kabulü ile Eskişehir Ticaret Sicil Müdürlüğünün 26116 ticaret sicil sırasında kayıtlı iken resen terkin olan Mızraklar Otomotiv Temizlik Turizm İnşaat Gıda San. ve Tic. Ltd.Şti'nin Eskişehir 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/860 esas sayılı dosyasına özgü olmak üzere tüzel kişiliğinin ihyasına, ek tasfiyeyi yapmak üzere SMMM ...'nun tasfiye memuru olarak atanmasına karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı vekilince istinaf aşamasında davanın geri alınmasına davalı kurum vekilince açıkça muvafakat edildiğinden, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kamu düzeni gözetilerek kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak ve yeniden hüküm kurularak, HMK'nın 123. maddesi uyarınca davanın açılmamış sayılmasına, davacı kurum harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, davalı yargılamada kendini vekil ile temsil ettirdiğinden A.A.Ü.T. gereğince takdir edilen 4.080,00 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 ve devamı maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371.maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1.maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 23.03.2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.