Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2012/14234 Esas 2013/1597 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/14234
Karar No: 2013/1597
Karar Tarihi: 29.01.2013

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2012/14234 Esas 2013/1597 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) tarafından verilen bir itirazın iptali davası hakkındaki kararın temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi karar vermiştir. Kararda yerel mahkemenin kısa kararında davanın kabulüne karar verilirken gerekçeli kararda davanın kabulüne itirazın iptali ile takibin devamına karar verildiği ve hükümde tazminatın esas alındığı alacak miktarı yönünden çelişki yarattığı belirtilmiştir. Bu durumun HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiği ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı kararı uyarınca kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, hükmün bozulmasına karar verilmiş ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK.nun 381/2 ve HMK m.298/2.
19. Hukuk Dairesi         2012/14234 E.  ,  2013/1597 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic. Mah. Sıfatıyla)

    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda “Davanın Kabulüne” denildiği halde, gerekçeli kararda “Davanın Kabulüne itirazın iptali ile takibin devamına” denildikten sonra hükmün 1-c bendinde “Asıl alacağın (58.040,20-TL) %40" ı oranındaki 23.216,08-TL icra inkar tazminatının davalıdan alınıp davacıya ödenmesine" denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında, tazminatın esas alındığı alacak miktarı yönünden çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına peşin harcın istek halinde iadesine, 29.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara