Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6383 Esas 2022/2407 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin verdiği karar davalı vekili tarafından istinaf edilmiş ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 43. Hukuk Dairesi, istinaf isteminin esastan reddine karar vermiştir. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya incelendikten sonra yapılan istinafın reddedilmesine karar verilmiştir. Davacı vekili, müvekkili tarafından açılan alacak davası halen devam ederken, davalı şirketin resen terkin edildiğine ilişkin yazı geldiğini ileri sürerek şirketin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise, şirketin sermayesini artırmayarak münfesih duruma düştüğünün tespit edildiğini ve resen terkin kapsamına alındığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi yapmış olduğu değerlendirme sonucunda davayı kabul etmiş ve şirketin ihyasına karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi ise, yapılan değerlendirme sonucunda İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun reddine karar vermiştir. Kanun madd

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 43. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 24.02.2021 tarih ve 2019/511 E- 2021/212 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 43. Hukuk Dairesi'nce verilen 07.07.2021 tarih ve 2021/975 E- 2021/876 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili tarafından Gaziantep 5. İş Mahkemesinin 2017/38 Esas sayılı dosyasında davalı Burak İnş. Taah. San. Tic.Ltd.Şti aleyhine alacak davası açıldığını, davanın halen devam ettiğini, davalı şirketin ticaret sicilden resen terkin edildiğine ilişkin yazı geldiğini ileri sürerek şirketin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; 6102 sayılı Yasanın geçici 7.maddesi uyarınca tesis edilen işlemde hukuka aykırılığın bulunmadığını, şirketin sermayesini 24.06.1995 tarihli ve 559 sayılı Türk Ticaret Kanununun Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname gereği, 31.12.1998 tarihine kadar artırmayarak münfesih duruma düştüğünün tespit edildiğinden resen terkin kapsamına alındığını, tebligat ve ilan prosedürlerinin yerine getirilmesinin ardından sicil kaydının resen terkin edildiğini, dava açılmasına neden olunmadığından yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu olmadıklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; Gaziantep 5. İş Mahkemesinin 2017/38 Esas sayılı dosyasında davacının terkin edilen şirket aleyhine 21/02/2017 tarihinde dava açtığı, dosyanın derdest olduğu, 23/01/2019 tarihli duruşmada davacıya şirketin ihyası için dava açmak üzere süre verildiği, ihyası istenen şirket 6102 sayılı yasanın TTK' nun geçici 7 maddesine dayanılarak resen terkin edildiği, hakkında açılmış dava varken terkin işlemi yapılması aynı yasanın geçici 7/2. maddesine aykırı olup esasen tasfiyesi de yapılmadığından ve yapılacak tasfiye işlemi de yasaya uygun olmayacağından yalnızca taraf teşkilinin sağlanması bakımından ihya kararı verilmesi ile yetinilmesi gerekip, ayrıca tasfiye memuru atanmasına gerek bulunmadığı, ihyası talep edilen şirket aleyhine açılan davanın varlığına rağmen şirketin, TTK'nın Geçici 7. maddesine göre 18/02/2015 tarihinde re'sen terkin edildiği, TTK’nın Geçici 7. maddesinin 4. fıkrasının “a” bendi uyarınca sicil kayıtlarına göre şirketi temsile yetkili kişilere ayrıca tebligat yapılmadığı, terkin işlemini TTK'nın Geçici 7. maddesine uygun olarak yapmayan davalı kurumun yargılama giderlerinden sorumlu olacağı gerekçesiyle davanın kabulü ile İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğünün 255209/0 sicil numarası ile siçile kayıtlı Burak İnşaat Taahhüt sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin Gaziantep 5. İş Mahkemesinin 2017/38 E sayılı dosyası ile sınırlı kalmak kaydıyla ihyasına karar verilmiş, karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesinde; Gaziantep 5. İş Mahkemesinin 2017/38 Esas sayılı dosyasında, davacının terkin edilen şirket aleyhinde 21/02/2017 tarihinde tespit davası açtığı, dosyanın derdest olduğu, 23/01/2019 tarihli duruşmada davacıya şirketin ihyası için dava açmak üzere süre verildiği, ihya davasının 5 yıllık hak düşürücü süre içerisinde açıldığı, 255209-0 sicil nosunda kayıtlı Burak İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin 6102 sayılı TTK'nun geçici 7. maddesi uyarınca, şirketin sicil kaydının 31/07/2013 tarihinde resen terkin edildiği, davalı tarafından, ihyası istenen şirket yöneticileri adına çıkartılan bir tebligatın bulunduğu kanıtlanmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.