Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/196 Esas 2022/6014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜMLER :1)... 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/03/2018 tarih ve 2017/808 (E)- 2018/125 (K) sayılı;
a)Sanık ... hakkında maktul ...'e yönelik kasten öldürme suçundan TCK'nin 81, 62, 53 maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine,
b)Sanık ..., sanık ..., suça sürüklenen çocuk ..., suça sürüklenen çocuk ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan CMK'nin 223/2-e maddeleri uyarınca ayrı ayrı beraatine dair,
2)Kararının istinafı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi'nin 03/07/2018 tarih ve 2018/897 (E)- 2018/1336 (K) sayılı;
a)Sanık ... hakkında maktul ...'e yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükme yönelen istinaf başvurularının kabulü ile CMK 280/2. maddesi uyarınca yeniden yapılan yargılama sonucu sanık hakkında CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine,
b)Sanık ..., sanık ..., suça sürüklenen çocuk ..., suça sürüklenen çocuk ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükme yönelen "istinaf başvurularının esastan reddine" dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 03/07/2018 tarih ve 2018/897 (E)- 2018/1336 (K) sayılı kararının katılan ... vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan vekilinin duruşmalı inceleme talebinin 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle ve sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 53. maddeleri gereğince cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında, ilk derece mahkemesince sanığın mahkumiyetine, bölge adliye mahkemesi tarafından ise sanığın beraatine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarih, 2018/11-38 Esas ve 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca ilk derece mahkemesince verilen "mahkumiyet" kararı, istinaf mercii tarafından "beraat" kararı verilerek hüküm türü değiştirildiğinden; sanık ..., sanık ..., suça sürüklenen çocuk ..., suça sürüklenen çocuk ...'a isnat edilen 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 53 maddelerinde düzenlenen kasten öldürme suçu için yasada öngörülen hapis cezasının üst sınırının on yıldan fazla olması nedeniyle ilk derece mahkemesince verilen "beraat" hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın 5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi gereğince temyizi kabil oldugu belirlenerek yapılan incelemede;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 03/07/2018 tarih ve 2018/897 (E)- 2018/1336 (K) sayılı istinaf başvurularının esastan reddi, istinaf başvurularının kabulü ile CMK 280/2 maddesi uyarınca yeniden yapılan yargılama sonucu kurulan hükmün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan vekilinin sanıkların cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
1) Sanık ..., sanık ..., suça sürüklenen çocuk ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükümlerin 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükümle ilgili olarak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ile maktul arasında yoğun olmasa da husumet bulunduğu, buna ilişkin hususun maktul tarafından olay öncesinde yakınlarına anlatıldığı, mevcut Adli Tıp Kurumu raporuna göre maktulün av tüfeği ile uzak atış mesafesinden yaralandığı ve sanık beyanlarında geçen maktulün intihar ettiği şeklindeki beyanlarının bu haliyle gerçeği yansıtmadığı, sanık ...'in elinin üst kısmından alınan svabında, atış artığı bulunduğu, maktulde tek ateşli silah giriş deliği bulunması ile maktulun el svaplarında atış artığı bulunmadığı, el üstünde atış artıklarının tespitinin o elin ya ateş ettiğini veya atış sırasında silaha yakın mesafede bulunduğunu gösterdiği, diğer sanıkların sanık ...'e yönelik beyanlarının kendilerini ve sanık ...'i suçtan kurtarmaya yönelik kasıtlı ve olaya intihar süsü verilmesine dair kurgu dahilinde verilmiş beyanlar olarak değerlendirildiği, sanık ...'in maktulü kasten öldürdüğü, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, katılan vekilinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 03/07/2018 tarih ve 2018/897 (E)- 2018/1336 (K) sayılı hükmünün CMK'nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak, BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2. maddesi uyarınca dosyanın "Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2.Ceza Dairesi’ne, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise ... 4. Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.