Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/31558 Esas 2022/15477 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Resmi belgede sahtecilik suçunun tüm unsurlarının doğru bir şekilde belirlendiği ve mahkumiyet hükmünün kanuni dayanaklara uygun olduğu belirtilmiştir. Ancak, nitelikli dolandırıcılık suçunda mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Bunun nedeni, somut olayda dolandırıcılık suçunun oluşmadığının tanık ifadeleriyle tespit edilmesine rağmen mahkumiyet hükmüne varılmış olmasıdır. Kararda, adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nin 158. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesine uyulması gerektiğine vurgu yapılmıştır. Ancak, hükümde yapılması gereken arttırma veya eksiltmelerin gözetilmediği ve hükmün infazı konusunda yasal düzenlemelere uyulmadığı belirtilerek, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 158. maddesi, adli para cezasının tayininde kullanılacak temel gün sayısının belirlenmesine ilişkin hükümler içermektedir.
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi, adli para cezasının infazına yönelik düzenlemeler içermektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, temyiz incelemesine ilişkin hükümler içermektedir.
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, hükümlerin bozulması durumunda yapılacak işlemlere ilişkin hükümler içermektedir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
...



A) Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B) Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
1) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.03.1998 tarih ve 6/8-69 sayılı kararında da açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir zarar veya borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde zarar veya borç, kandırıcı nitelikteki davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun oluşmayacağı, somut olayda; nitelikli dolandırıcılık suçundan zarar gördüğü iddia olunan ...’un duruşmada tanık sıfatıyla tespit edilen 15.09.2015 günlü anlatımında, sanığın kendisine daha önceden olan borcuna karşılık suça konu çeki verdiğini beyan etmesi karşısında, dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyetine hükmolunması,
2) Kabule göre de;
a) 5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde edilen haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, TCK'nın 158/1-f,son maddesi gereğince temel ceza belirlenirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katının esas alınması,
b) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesine aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 03.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.