Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/14208 Esas 2022/15640 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğine karar vermiştir ancak 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi ve önceki mahkumiyet hükmünün bozulmasına rağmen sanık hakkında daha ağır ceza verilmesi nedenleriyle yeniden yargılama yapılmaksızın hükmün bozulmasına karar vermiştir. Düzeltilecek hüküm ise sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 2 yıl hapis cezası ve 1200 TL adli para cezası ile cezalandırılması şeklinde olmalıdır. Kanun maddeleri ise 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesidir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşları vb. Tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
...



Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Yargıtay (Kapatılan) 23. Ceza Dairesinin 21.11.2016 tarih, 2015/9942 Esas ve 2016/9817 Karar sayılı bozma ilamına konu 17.05.2012 tarihli, 2011/167 Esas ve 2012/1766 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünde sanık hakkında TCK’nin 157/1, 52/2, 53. maddeleri uygulanarak 2 yıl hapis ve 1200 TL adli para cezasına hükmolunup bu mahkumiyet kararı sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve aleyhe temyiz istemi bulunmadığı halde, bozma sonrası yapılan yargılamada kazanılmış hak ilkesine aykırı şekilde sanık hakkında 3 yıl hapis ve 1200 adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesine aykırı davranılması,
2) Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından “taksitlerden birini zamanında ödemediği takdirde, geriye kalan cezanın tamamının bir defada tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına "şeklindeki bölümün çıkartılarak yerine “ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun'un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3. maddesi gereğince infazına” ve hüküm fıkrasına “5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 2 yıl hapis cezası ve 1200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.