Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/743 Esas 2022/15652 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
...


1)Sanık hakkında “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan açılan kamu davasında; varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine yetkili kimselere ibraz edilmemesi ile suçun oluştuğu, defter ve belgeleri saklama sorumluluğunun vergi mükellefi olan sanığa ait olduğu , 213 sayılı VUK’nin 253. maddesi uyarınca defter ve belgelerin ait olduğu yılı takip eden takvim yılından başlamak üzere beş yıl süre ile saklama ve istenildiğinde ibraz etme zorunluluğunun bulunduğu, iş yerinin faal olmaması nedeniyle VUK’nin 139 maddesine göre iş yerinde inceleme yapılmasının mümkün olmadığı gözetilerek, 2009 ve 2010 yıllarına ait defter ve belgelerin istenilmesine ilişkin yazının 07.02.2014 tarihinde sanığın annesine tebliğ edildiği halde istenilen defter ve belgelerin yasal süresinde ibraz edilmediği, sanığın defter ve belgeleri Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/379 Esas sayılı dosyasına ibraz ettiği savunması üzerine vergi müfettişlerince ilgili mahkemeden yasal belge ve defterlerin incelenmek üzere talep edildiği ancak 2009 ve 2010 yılına ait defterlerin bulunmadığının anlaşılması karşısında sanığın unsurları itibariyle oluşan "defter, kayıt ve belgeleri gizleme" suçundan mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi yasaya aykırı,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. Maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.