Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5544 Esas 2022/2560 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Asliye 8. Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacı tarafından ödenmek zorunda kalınan çeşitli bedellerin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuşsa da, talebi reddedilmiştir. Karar düzeltme harcının ve takdiren verilen para cezasının Hazine'ye gelir kaydedilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri HUMK 440, HUMK 442 ve 3506 sayılı Yasa'da yer almaktadır.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 8. Ticaret Mahkemesi'nce verilen 15.05.2019 gün ve 2019/26 - 2019/408 sayılı kararı onayan Daire'nin 20.04.2021 gün ve 2019/4146 - 2021/3867 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde “İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi (İHDS)” akdedildiğini, anılan sözleşmenin üçüncü kişilerin hak iddialarını düzenleyen 7. maddesinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, anılan sözleşmeden önce dağıtım faaliyetlerinin davalı tarafından yürütüldüğü sırada Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesinde görülen dava sonucunda müvekkili tarafından ödeme yapıldığını ileri sürerek, davacı tarafından ödenmek zorunda kalınan 3.720.105,00 TL'nin 25.10.2013 tarihinden, 417.556,07 TL KDV'nin 18.11.2013 tarihinden, 39.967,34 TL vekalet ücretinin 17.01.2013 tarihinden, 8.156,60 TL stopaj ödemesinin 26.02.2013 tarihinden, 18.581,40 TL temyiz harcının 17.12.2012 tarihinden, 66.520,95 TL onama harcının 01.07.2014 tarihinden, 6.719,25 TL karar harcının 18.01.2013 tarihinden, 1.255,23 TL'nin 14.06.2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, alacağın zamanaşımına uğradığını, davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini ve İHDS hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 29/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.