Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/611 Esas 2022/2551 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, iplik bedellerinin ödenmesinden sonra ipliklerin teslim edilmemesi nedeniyle açılmıştır. Mahkeme yapılan incelemeler sonucunda davacı ile davalı arasında ticari bir ilişkinin bulunmadığına ve çekin geçmiş dönem borç bakiyesine mahsuben yapıldığına karar verdi. İlk karar davalı vekili tarafından temyiz edildi ve Yargıtay 19. HD tarafından bozuldu. Mahkeme direnme kararı vererek davanın kabulüne karar verdi ve davalıya icra inkar tazminatı hükmü verdi. Bu karar da davalı vekili tarafından temyiz edildi ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu direnme kararını yerinde buldu. Sonuç olarak, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Temyiz ilam harcının davalıdan alınması hükme bağlandı.
Kanun Maddeleri: 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddeleri.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 15.03.2016 gün ve 2014/679-2016/107 sayılı hükmün (kapatılan) Yargıtay 19. Hukuk Dairesince 17.01.2019 gün ve 2018/19-2019/233 sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasındaki şifahi sözleşme ile satın alınacak iplik bedellerinin ödenmesinden itibaren 15 gün içerisinde, davalının, anlaşma konusu iplikleri davacıya teslimi üstlendiğini, iplik bedellerine karşılık olarak 30.03.2013 keşide tarihli ve 10.000,00 TL bedelli keşidecisi ..., lehtarı davacı firma olan çekin 28.11.2012 tarihinde davalıya teslim edildiğini, çek tahsil edildiği halde ipliklerin gönderilmediğini, davalıya bu konuda ihtarname gönderilmesine rağmen davalının iplik bedellerini ödemediğini, teslim edilmeyen mal karşılığı ödenen çek bedeli için başlatılan icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve davalı aleyhine icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetkili mahkemenin davalının ikametgahının bulunduğu yer olan Gaziantep Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunu, davalı ile alacaklı olduğunu iddia eden şirket arasında iplik satışına ilişkin ne sözlü ne de yazılı hiçbir anlaşma yapılmadığını, davacı tarafından verilen çekin eski tarihli cari hesap borcuna karşılık tahsil edildiğini, davalının borcu olmadığını bu durumun taraflar arasında daha önce görülen Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2013/1274 esas sayılı dosyası ile de sabit olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, tarafların defterlerinde yapılan bilirkişi incelemesi ile, davalı ticari defterlerinde, davacı şirket adına 2011 yılından devreden herhangi bir borç yada alacak bakiyesinin bulunmadığı, cari yıl kayıtlarına göre davacı ile davalı arasında herhangi bir ticari ilişkinin bulunmadığı ve dava konusu olan çekin yevmiye defteri kayıtlarında yer almadığı, davalıya verilen çekin tahsil edildiği, çeke ilişkin davacıya verilen tahsilat makbuzun da çekin geçmiş dönem borç bakiyesine mahsuben yapıldığı ya da sipariş avansı olarak alındığıyla ilgili herhangi bir açıklamanın yapılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Kapatılan 19 H.D.’nin 17.01.2019 tarih 2018/19-2019/233 sayılı kararıyla kararın bozulmasına karar verilmesi sonrasında mahkemece 17.10.2019 tarih 2019/391 E. 2019/353 K. sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesine, davanın kabulü ile davalının Kahramanmaraş 1. İcra Müdürlüğü’nün 2014/7832 esas sayılı takip dosyasına yapmış olduğu itirazın iptaline, davacı yararına icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmiştir.
Direnme kararının, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Kapatılan 19. H.D.’nin 01.07.2020 tarih 2020/767-2020/1293 sayılı kararı ile bozma kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesine karar verilmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20.10.2020 tarih 2020/(19)11-331 E. 2020/793 K. sayılı kararıyla, mahkemenin direnme kararı yerinde bulunmuş ve davanın esasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 583,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 29/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.