Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4557 Esas 2022/6086 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/4557
Karar No: 2022/6086
Karar Tarihi: 04.07.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4557 Esas 2022/6086 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2022/4557 E.  ,  2022/6086 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Kasten öldürme
    HÜKÜMLER : 1) ... 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/02/2017 tarih ve 2016/114 E. 2017/41 K. sayılı ilamı
    a) Sanık ... hakkında; 5237 sayılı TCK'nin 25; 5271 sayılı CMK'nin 223/4-b maddeleri uyarınca beraatine dair kararı.
    b) Sanık ... hakkında; 5237 sayılı TCK'nin 25; 5271 sayılı CMK'nin 223/4-b maddeleri uyarınca beraatine dair kararı.
    2) Bu kararların istinafı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12/04/2017 tarih ve 2017/492 E. 2017/529 K. sayılı ilamı ile "istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine" dair kararı.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12/04/2017 tarih ve 2017/492 Esas, 2017/529 Karar sayılı kararının, katılan vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
    Dosya incelendi;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Katılan vekilinin duruşmalı inceleme talebinin 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmüştür.
    1-Sanık ...'ın maktule yönelik nitelikli kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmü yönünden:
    Sanık ...'ın maktule yönelik nitelikli kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin verilen istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nin 09/05/2017 tarih, 2017/492 Esas - 2017/529 Karar sayılı ek kararı ile kasten yaralamaya teşebbüs suçundan TCK'nin 25/1 ve CMK'nin 223/4-b maddeleri uyarınca verilen beraat kararına yönelik istinaf isteminin esastan reddine dair kararının CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunması ve temyizinin kabil olmaması nedeniyle CMK'nin 296/1. maddesi uyarınca reddine karar verilerek anılan kararın katılan vekiline tebliğ edilmesine karşın katılan vekilince yasal süresi içerisinde temyiz edilmeyerek kesinleştiği anlaşılmakla bu sanık yönünden katılan vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile dosyanın incelenmeksizin mahalline TEVDİİNE karar verilmiştir.
    2-Sanık ...'ın maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan beraat hükmü yönünden:
    Sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK'nin 81. maddelerinde düzenlenen kasten öldürme suçu için yasada öngörülen hapis cezasının üst sınırının on yıldan fazla olması
    nedeniyle ilk derece mahkemesince verilen "beraat" hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın 5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi gereğince temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
    Tüm dosya kapsamına göre; sanık ile maktulün güvercin besledikleri ve suç tarihinde sanığın kendisine ait güvercinin maktul tarafından tutulduğunu düşündüğü maktul güvercinin kendisinde olduğunu inkar etse de bu durumun aralarında husumet sebebi oluşturduğu, sanığın, maktul ile aralarındaki meseleyi konuşmak maksatlı olay yerine çağrıldığının sanık ..., tanıklar ... ve ...'nın beyanlarından anlaşılmış olup maktulün olay yerine sanık ...'dan önce olay yerinde bulunan ... ile münakaşa yaşadığı, maktulün de ...'ın da elinde bıçak olduğu ve savurdukları, sanık ...'ın bu durumu görüp kendisine ait sustalı çakıyı almak maksatlı aracına döndüğü sırada maktülün de sanık ...'ın arkasından giderek elindeki bıçağı sanığa doğru rastgele salladığı, bıçağın sanık ...'ın karın kısmına denk gelerek alınan rapora göre basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde '' liner sıyrık'' oluşturduğu sanığın da sustalı çakı tabir edilen bıçak ile maktülün göğüs kısmına doğru vurduğu ve sanığın iç organ yaralanmasına bağlı iç kanama sonucu öldüğünün sabit olduğu olayda;
    Maktulün olay anında ... ile münakaşa yaşayıp tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine de birbirlerine bıçak sallamakta oldukları, maktule ...'ın bıçaklı eylemi sürerken sanık ...'ın ise aracındaki sustalı çakıyı almak için yöneldiği, maktulün sanığın aracına dönmesini fark etmesi üzerine elindeki bıçağı rastgele ona karşı da kullandığı ancak ...'ın bıçağı almasına engel olamadığı, adli tıp raporuna göre sanıktaki yaranın ''bıçak ucu ile oluşan'' sıyrıktan ibaret olduğu tespit edilmesi ve sanığın da ... da orda olduğu halde maktulü göğüs bölgesinden yaralayarak ölümüne sebep olması karşısında TCK'nin 81. ve 29. maddeleri kapsamında haksız tahrik altında kasten öldürme suçunu oluşturacağı gözetilmeden, savunmalarına itibar edilerek meşru müdafaa koşulları oluşmadığı halde eylemin meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirdiğinin kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Usul ve yasaya aykırı olup katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmekle; hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi 5271 Sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
    Dosyanın 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince ''... 10. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'ne'' gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 04/07/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.












    Hemen Ara