Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7085 Esas 2022/2542 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, davalıların istinaf başvurusunu esastan reddetti. İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılması üzerine yapılan istinaf başvurusunun reddine karar verildi. Kararda HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldı. Kararın onanmasına karar verilirken, HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi'ne işlem yapılması ve kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesi kararlaştırıldı. İstekleri halinde davalılara 28,10 TL harcın iadesi yapılacak. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleridir.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 29.11.2018 tarih ve 2018/72 E- 2018/431 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 12.06.2020 tarih ve 2019/172 E- 2020/483 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2017/00219 sayılı tasarım başvurusunda bulunduğunu, müvekkili şirketin bu başvuruya karşı yaptığı itirazın davalı kurum tarafından kısmen kabul edildiğini, 02 sıralı tasarım yönünden başvurunun, 01 ve 03 nolu tasarımlar yönünden ise müvekkilinin itirazının reddedildiğini, oysa 01 ve 03 sıralı tasarımların da yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini haiz olmadıklarını ileri sürerek, YİDK'in 2017/T-964 sayılı kararının iptaline, 2017 00219/01 ve 03 sıralı tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, 2017 00219/01 ve 03 sıralı tasarımların yenilik ve ayırt edicilik özelliklerini taşıdıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davaya konu müvekkili tasarımlarının yeni ve ayırt edici olduklarını, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu edilen 2017 00219/01 ve 03 sayılı tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini haiz olmadıkları, dolayısıyla YİDK kararının iptali koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK'in 2017/T-964 sayılı kararının davacının itirazlarının reddi yönünden iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı şirket vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dava konusu endüstriyel tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadığının, içinde endüstriyel tasarım uzmanı da bulunan bilirkişi heyetince tanzim olunan bilirkişi raporunda açıklandığı, dava konusu tasarımların teknik zorunluluklarının ve tasarımcının seçenek özgürlüğünün de değerlendirildiği söz konusu raporun denetime elverişli ve hüküm kurmaya yeterli bulunduğu gerekçesiyle davalı şirket ve TPMK vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı şirket vekili ve davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 28,10 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 29/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.