Esas No: 2022/4891
Karar No: 2022/6256
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4891 Esas 2022/6256 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/4891 E. , 2022/6256 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan;
5237 sayılı TCK'nın 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası
2) Sanık ... hakkında katılan ...'e ve mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından;
5237 sayılı TCK'nın 86/1, 86/3-e, 87/3, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca iki kez ayrı ayrı 1 yıl 14 ay 16 gün hapis cezası
3) Sanık ... hakkında katılan ...'e ve mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından;
5237 sayılı TCK'nın 86/2, 3-e, 87/3, 29, 53, 62, 53 maddeleri uyarınca iki kez ayrı ayrı 1 yıl 3 ay 27 gün hapis cezası ancak sanığın kazanılmış hakkı 5271 sayılı CMK'nin 307/5 maddesi uyarınca gözetilerek iki kez ayrı ayrı 10 ay hapis cezası
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği düşünüldü:
Sanık ...'a verilen cezanın türüne ve miktarına göre, sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik, sanık ... hakkında katılan ...'e ve mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Katılan sanık ... müdafiinin 01.03.2022 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini sanık sıfatıyla, sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet kararını ise sadece vekalet ücretiyle sınırlı olarak katılan sıfatıyla temyiz ettiği belirlenerek bu kapsamda yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında katılan ... ve mağdur ...'ye yönelik kasten yaralama suçlarından hüküm kurulması sırasında sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen "2 yıl" hapis cezasının TCK'nin 86/3-e maddesi uyarınca (1/2) oranında artırılması sırasında "3 yıl" hapis cezası yerine "2 yıl 6 ay" hapis cezası bulunması, mağdur ... ve katılan ...'te oluşan kırıklar nedeniyle aynı Kanun'un 87/3. maddesi uyarınca (5/12) oranında artırılması sırasında "4 yıl 3 ay" hapis cezası yerine "2 yıl 18 ay 15 gün" hapis cezası bulunması, TCK'nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim yapılması sırasında "3 yıl 2 ay 7 gün" hapis cezası yerine "1 yıl 19 ay 26 gün" hapis cezasına hükmedilmesi yine TCK'nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapılması sırasında "2 yıl 7 ay 25 gün" hapis cezası yerine "1 yıl 14 ay 16 gün" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik, sanık ... hakkında katılan ... ve mağdur ...'ye yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi mahkemece kabul ve takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan sanık ... müdafiinin; sanık ... hakkında meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılan sıfatıyla lehlerine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, sanık ...'ın sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ...'e ve mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında katılan ... ve mağdur ...'ye yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi mahkemece kabul ve takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; meşru müdafaaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin reddine ancak;
a) Sanığın eylemi sonucunda katılan ...'in ve mağdur ...'nin vücudunda ağır (5.) derece kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği gözetilmeden, sanık hakkında temel cezanın TCK'nin 86/1. maddesi yerine aynı Kanun'un 86/2. maddesi gereğince belirlenmesi,
b) Bakırköy 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/02/2016 tarih ve 2014/288 (E) ve 2016/407 (K) sayılı kararı ile sanığın katılan ... ve mağdur ...'ye yönelik kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı iki kez 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 62, 51, maddeleri uyarınca erteli 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 21.10.2020 tarih ve 2020/7539 Esas, 2020/14306 Karar sayılı bozma ilamında; söz konusu hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle; 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiğinin belirtildiği anlaşılmakla, sanık hakkında bozma sonrasında gözetilmeden neticeten hükmedilen ayrı ayrı iki kez “10 ay” hapis cezasının ertelenmemesi suretiyle kazanılmış hakkının ihlal edilmesi,
c) Sanık hakkında kurulan hükümlerde, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı gözetilirken uygulama maddesinin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK'nin 307/4. maddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeple 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.07.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.