Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7699 Esas 2022/2540 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, marka tescil davasında, davacının markasını yenilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesini talep ettiğini ancak davacı tarafından markanın kullanıldığına dair herhangi bir delil ibraz edilmediğini belirterek davanın reddine karar verdi. Yenilenmeme sebebiyle koruma süresinin sona ermesinden itibaren iki yıl içinde, başvurusu yapılan ve bu markayla aynı veya benzer olan ve aynı veya benzer mal veya hizmetleri içeren markalar hakkında, önceki marka sahibi tarafından, bu iki yıllık süre içinde markanın kullanılmış olması şartıyla hükümsüzlük isteminde bulunulabileceği belirtildi. SMK'nın 25/1. maddesi ve yollamasıyla uygulanacak 6/8. maddesi (556 sayılı KHK' nın 42/b, 8/ son, 35. M.) ile markaların tescil edilmesi ve korunmasına ilişkin kural ve usullerin bulunduğu belirtildi.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 01.02.2019 tarih ve 2018/376 E- 2019/10 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 25.09.2020 tarih ve 2019/441 E- 2020/758 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "BD BİLGİ DÜNYASI" ibareli markanın ihdas ve istimal edeni olarak gerçek hak sahibi olduğunu, basiretli bir tacir olan müvekkilinin hak sahibi olduğu markayı 2005/15078 başvuru numarası ile Türk Patent Enstitüsü nezdinde tecil ettirdiğini, 10 yıllık koruma süresi dolan markanın yenilenmesi gerektiğini, sehven ve unutma neticesinde yenilenmediğini, kötü niyetli davalının bu durumdan faydalanarak müvekkilini hak sahibi olduğu markayı aynı şekilde tescil ettirdiğini ileri sürerek dava konusu markanın hükümsüz kılınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının markasını süresi içinde yenilemediğinden koruma süresinin bittiğini, davalının uzun yıllardır kullanarak tanıtımına yoğun emek ve maddi harcama yaparak ayırt edicilik vasfı kazandırdığını, daha sonra markasını tescil ettirdiğini, kötü niyetli olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; 6769 sayılı SMK'nın 25/1. maddesinin yollamasıyla 6/8. maddesi (556 sayılı KHK' nın 42/b, 8/ son, 35. M.) uyarınca tescilli markanın yenilenmeme sebebiyle koruma süresinin sona ermesinden itibaren iki yıl içinde başvurusu yapılan ve bu markayla aynı veya benzer olan ve aynı veya benzer mal veya hizmetleri içeren markalar hakkında, önceki marka sahibi tarafından, bu iki yıllık süre içinde markanın kullanılmış olması şartıyla hükümsüzlük isteminde bulunabileceği, davacı tarafça anılan maddeye dayanılarak hükümsüzlük isteminde bulunulduğu, istinaf ilamından sonraki
duruşmada davacı tarafa delillerini sunmak üzere süre verilmiş ise de, davacı tarafından markanın kullanıldığına dair herhangi bir delil ibraz edilmediği, davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, 6769 sayılı SMK'nın 25/1. maddesinin yollamasıyla 6/8. maddesi uyarınca, tescilli markanın yenilenmeme sebebiyle koruma süresinin sona ermesinden itibaren iki yıl içinde, başvurusu yapılan ve bu markayla aynı veya benzer olan ve aynı veya benzer mal veya hizmetleri içeren markalar hakkında, önceki marka sahibi tarafından, bu iki yıllık süre içinde markanın kullanılmış olması şartıyla hükümsüzlük isteminde bulunabileceği, ancak davacı tarafça dava konusu markanın kullanıldığına dair herhangi bir delil ibraz edilmediği, dosya kapsamına göre davacının dava konusu markayı kullandığını ispat edemediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 29/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.