Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7691 Esas 2022/2620 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/7691
Karar No: 2022/2620
Karar Tarihi: 30.03.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7691 Esas 2022/2620 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, davacıların başvurusuyla ilgili olarak yapılan Yargı İtiraz Kurulu kararının yerinde olduğunu ve davanın reddedilmesine karar verdi. Mahkemenin kararına göre, davacıların başvurusu ile davalı şirketin markaları arasında benzerlik ve karıştırma ihtimali olduğu saptandı. Ayrıca, davalı şirketin markasının tanınmış marka niteliği taşıdığı ve bu durumun iltibas arttırdığı belirtildi. Davacıların önceki tescilli markalarından doğan müktesep hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise, 556 sayılı KHK'nın 7/1-b ve 8/1-b maddeleri uyarınca benzerlik ve karıştırma ihtimali ile tanınmış markaların iltibas arttırıcı etkisi değerlendirildi.
11. Hukuk Dairesi         2020/7691 E.  ,  2022/2620 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20.11.2018 tarih ve 2016/51 E. - 2018/238 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.07.2020 tarih ve 2019/266 E. - 2020/642 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacılar vekili, müvekkillerinin 2011/115866 sayılı "SÜTİŞ+şekil" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvurunun Markalar Dairesi Başkanlığınca 556 sayılı KHK'nın 7/1-b maddesi uyarınca kısmen reddedildiğini, kalan hizmetler yönünden ise başvurunun ilanına davalı şirket tarafından yapılan itirazın kabulü ile başvurunun reddine karar verildiğini ve bu sürecin böylece tamamlandığını, müvekkilinin itirazı üzerine başvurunun 556 sayılı KHK'nın 7/1-b maddesi uyarınca kısmen reddine ilişkin Markalar Dairesi Başkanlığı kararının YİDK tarafından kaldırıldığını ve bu hizmetler yönünden başvurunun ilana çıktığını, bu ilana da davalı şirketin itiraz ettiğini, yapılan itirazın Markalar Dairesi Başkanlığınca 35/5 sınıftaki hizmetler yönünden kabul edildiğini, müvekkilince bu karara yapılan itirazın ise YİDK tarafından reddedildiğini, huzurdaki davanın 2015-M-11486 sayılı işbu YİDK kararının iptaline ilişkin olduğunu, dava konusu YİDK kararının yerinde olmadığını, müvekkili başvurusu ile redde mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik olmadığı gibi marka kapsamlarının da farklı olduklarını, diğer deyişle redde mesnet markalardan hiçbirinin davacı başvurusu ile aynı sınıfta tescilli olmadıklarını, davacının dava konusu başvuru üzerinde kazanılmış hakkının bulunduğunu ileri sürerek, YİDK’in 2015-M-11486 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı Türk Patent vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile redde mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Davalı şirket vekili, dava konusu başvuru ile davalı markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, davalı markalarının tanınmış marka olduklarını ve tanınmış markaların diğer markalara nazaran daha kapsamlı korunacağını, davacının başvuru üzerinde kazanılmış hakkının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 2011/115866 sayılı "SÜTİŞ" ibareli davacılar başvurusu ile "SÜTAŞ" ibareli davalı Şirket markaları arasında, çekişme konusu olan 35. sınıftaki "Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler (gıda maddesi olarak hazırlanan polen dahil). makarnalar, mantılar, erişteler. pastacılık ve fırıncılık mamulleri, tatlılar. yiyecekler için çeşni/lezzet vericiler ürünlerinin biraraya getirilerek sunulması hizmetleri (belirtilen hizmetler perakende, toptan satış mağazaları, elektronik ortamlar, kataloglar ve benzeri diğer yöntemler ile sağlanabilir” yönünden 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve karıştırılma ihtimali bulunduğu, bu açıdan YİDK kararının yerinde olduğu, davalının SÜTAŞ markasının tanınmış marka niteliği taşıdığı ve somut olayda tanınmışlığın iltibası arttırdığı, davacının 35. sınıfta yer alan çekişmeli hizmetler bakımından önceki tescilli markalarından doğan müktesep hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacılar vekili istinaf etmiştir.
    İstinaf mahkemesince, İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin tüm istinaf başvuru nedenleri yerinde görülmediğinden, HMK'nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
    Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 30/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara