Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5030 Esas 2022/2570 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı tarafın müvekkilinin tasarımına tecavüz ettiği gerekçesiyle açılan davada asıl davanın kısmen kabulüne ve birleşen davanın reddine karar verilmişti. Ancak, taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine bu karar Daire tarafından bozulmuştur. Davacı-birleşen davada davalı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Bu istem, HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini içermediği gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararda, 442. madde ve 442/3. madde uyarınca bakiye karar düzeltme harcı ve para cezası belirlenmiştir.

MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
DAVALI-BİRLEŞEN DAVADA
BİRLEŞEN DAVA : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
2014/68 ESAS


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 27.11.2019 gün ve 2018/247 - 2019/186 sayılı kararı bozan Daire'nin 02.02.2021 gün ve 2020/1234 - 2021/700 sayılı kararı aleyhinde asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili asıl davada, müvekkilin adına TPMK nezdinde 2013/06076-5 sayı ile tescilli tasarımına konu ürünlerin davalı tarafça üretilerek satışa arz edildiğini, bu durumun müvekkili tasarımlarına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek tasarıma tecavüzün giderilmesine, 20.000.-TL manevi, yoksun kalınan kara karşılık 5.000.-TL maddi, 5.000.-TL itibar tazminatının tahsiline, tecavüze konu ürünlerin üretilmesine yarayan araçlara el konulmasına, tecavüz nedeniyle alınan ihtiyati tedbirin icrası için yapılan 272,20 TL'nin davalıdan tahsiline ve hükmün ilanına karar verilmesini istemiştir. Birleşen davada, müvekkili tasarımlarının yeni ve ayırt edici olduğunu savunarak birleşen davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Asıl davada davalı-birleşen davada davacı vekili asıl davada, davacı tasarımı ile müvekkiline ait ürünlerin farklılık arz ettiğini savunarak asıl davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Birleşen davada, davacı adına tescilli tasarımların yeni ve ayırt edici olmadığını ileri sürerek 2013/06076 sayılı çoklu tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Davacı/birleşen davada davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen asıl davada davacı-birleşen davada davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.