Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2512 Esas 2022/15626 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Özel belgede sahtecilik, basit yaralama
...
...
...


A) Sanık ... hakkında basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 2240 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafilerinin temyizlerinin incelenmesine gelince;
Sanık ile katılan arasında 23.11.2010 tarihinde çıkan tartışmada, olay yerine gelen polislere sanığın sahte kira sözleşmesi ibraz etmesi ile üzerine atılı özel belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda; katılanın beyanında söz konusu yeri 2003 yılında İzmir İl Özel İdare Müdürlüğü’nden şirketi olan ... İnşaat Ltd. Şti adına kiraladığını, sanık ... ile söz konusu yerde çalıştırmak için işçi bulması konusunda iş taşeron sözleşmesi yaptıklarını, ancak daha sonra sanığın söz konusu yeri haksız olarak işgal ettiğini ve yapılan sözleşmenin sahte olduğunu iddia ettiği, katılana ait şirketin yetkilisi olan ...’ın söz konusu kira sözleşmesindeki imzanın kendisine ait olmadığını, ancak ekinde görünen demirbaş listesindeki imzaların kendisine ait olduğunu, ancak demirbaş listesinin kira sözleşmesinin eki olmadığını iddia ettiği, sanık tarafından söz konusu yere ilişkin kira ödemelerinin kendisi tarafından yapıldığını gösterir banka dekontlarının sunulduğu, bozma sonrası yine sanık tarafından dosyaya ibraz edilen 04.11.2009 tarihli “belgedir” başlıklı “İzmir İl Özel İdaresi hesabına yatırılmak üzere, ...’a teslim edilmek üzere, 22.000,00 (yirmiikibin) TL, ...’a ...’ın talimatı ile verilmiştir” belgede ...’ın imzasının bulunduğu, tanık olarak beyanı alınan ...’ün bu paranın kendi ofisinde ...’a verildiğini ifade ettiği, ...’ın ise imzanın kendisine ait olmadığını, o tarihte askerde olduğunu söylediği, ancak Cumhuriyet savcılığında verdiği ifadesinde Haziran 2010 ve Ocak 2011 tarihleri arasında askerde bulunduğunu beyan ettiği, yine dosyaya sanık tarafından ibraz edilen 4 adet çek fotokopisinin bulunduğu belgenin yan tarafında ...’ın imzasının bulunduğu bölümde “...’ten teslim aldığım 100.000 TL bedelli tarihsiz bonodan mahsup edilmek üzere bu çekleri teslim aldım” yazısının bulunduğu, katılan ... ’ın ise sanık ile aralarında para alışverişi olmadığını, iki buçuk yıldır söz konusu yerin sanık tarafından işgal edilmesine karşın kiraların kendisi tarafından ödendiğini söylediği, taraflar arasında hukuk mahkemelerinde kiracılığın tespiti, haksız el atmanın önlenmesi gibi dava dosyalarının bulunduğunun anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; katılanın yeniden beyanının alınması ile sanık ile demirbaş listesi yapılmasının nedenini, iki buçuk yıldır fuzuli işgal olmasına rağmen daha önce bu konuyla ilgili herhangi bir şikayetinin bulunup bulunmadığını, ... tarafından sunulan kira ödemelerine ilişkin dekontlardaki ödemelerin neden sanık tarafından yapıldığı, söz konusu çeklerin bulunduğu belge üzerindeki yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, ait olmadığını söylemesi halinde bu belge üzerindeki yazı ve imzanın katılanın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, yine ...’ın askerde olduğu tarihlerin tespit edilmesi ile 04.11.2009 tarihli belgedeki imzanın ... ya da sanığa ait olup olmadığına dair bilirkişi incelemesi yaptırılması, taraflar arasında söz konusu yere ilişkin görülmekte olan hukuk dosyalarının getirtilip incelenmesi ile bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi, ayrıca sanığın gerçek kiracı olduğunun tespit edilmesi halinde TCK’nin 211. madde hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamasının, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Yasaya aykırı, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.