Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5393 Esas 2022/2562 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalının kendisine ait olmayan senedi kötüniyetli bir şekilde takibe koyduğunu ve borçlu olmadığının tespit edilmesini talep etti. Davalı ise davacının borçlarını ödemek için iki senet verdiğini ve davacının yapmış olduğu ödemelerin hangi borca ait olduğuna dair açıklama yapılmadığını belirterek davanın reddedilmesini istedi. Mahkeme, davacının borcunun hangi senede ait olduğunu açıklamadığından dolayı yapmış olduğu ödemeleri senelerin vade tarihlerine göre dağıttı ve davanın kısmen kabul kısmen reddedilmesine karar verdi. Temyiz eden tarafların itirazları reddedildi ve hüküm onandı.
TBK madde 102: \"Borçlu, birden fazla borca sahip olduğu takdirde, ödeme yaptığı keşideci, hamil veya borçluların isteği üzerine, ödemenin hangi borca ait olduğunu gösteren belgeleri vermeye mecburdur.\"
Faiz oranı: %13,75

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.01.2020 tarih ve 2018/1059 E. - 2020/11 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından duruşmalı, davalı vekilince duruşmasız olarak istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 29.03.2022 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 75.000.- TL bedelli senede dayalı olarak davacı aleyhine takip başlattığını, davacının işbu senedi dava dışı Remzi Kutlu'ya arsa alımı için verdiğini, ancak adı geçenin davacıyı kandırdığını, davalının da bu kişiyle birlikte hareket ederek bahse konu senedi kötüniyetli olarak takibe koyduğunu, davacının muhtelif tarihlerde senede karşılık davalıya toplamda 75.000.- TL ödediğini, ancak davalının takibi sonlandırmadığı gibi haciz baskısı ile davacıdan taahhütname aldığını belirterek, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının borçlarına karşılık davalıya biri 35.000.- TL, diğeri de 75.000.-TL bedelli olmak üzere iki senet verdiğini, her iki senedin de farklı dosyalarda takibe konulduğunu, davacının toplamda 75.000.- TL ödeme yaptığını, ancak davacının her iki icra dosyasındaki toplam borcunun 129.000.- TL olup, bakiye 54.000.- TL borcu bulunduğunu, bu durumun da protokolde hükme bağlandığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafça yapılan ödemelerin hangi borca ilişkin olduğuna dair açıklama bulunmadığından TBK madde 102 gereğince vadesi ilk gelen veya alacaklı tarafından takibe ilk konu edilen alacak için ödemenin yapıldığı varsayılacağı, 42.685,77 TL'lik ödemenin İstanbul Anadolu 25. İcra Dairesi vasıtasıyla başlatılan ve daha önce yapılan takibe ilişkin olduğu, toplamda yapılan 75.000,00 TL'lik ödemeden 42.685,77 TL'nin tenzili ile kalan 32.314,23 TL'lik ödemenin ise mahkemenin işbu dava konusunu oluşturan İstanbul Anadolu 15. İcra Dairesi'nin 2013/6795 sayılı dosyasına mahsuben yapıldığı, dava konusu 08/03/2013 vade tarihli bono olduğundan dolayı davanın 06/06/2013 tarihinde açıldığı göz önünde bulundurulduğunda %13,75 TL'lik faiz oranı nazara alınarak faizin miktarı 2.542,81 TL olmakla, bakiye borcun 45.228,58 TL kaldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddi ile davacının, İstanbul Anadolu 15. İcra Dairesi'nin 2013/6795 sayılı takip dosyasında 32.314,23 TL miktar yönünden borçlu olmadığının tespitine, 45.228,58 TL'nin %20'si oranında tazminat miktarının davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin taraflardan alınarak yek diğerine verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 1.655,55 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.