Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3990 Esas 2022/15765 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin kararına göre, sanık özel belgeyi yok etmek, bozmak veya gizlemek suçundan suçlu bulunmuş fakat temyiz nedenleri nedeniyle karar bozulmuştur. Kararda, suçun tamamlanabilmesi için belgenin maddi varlığına son verilerek hak sahibinin ondan yararlanmasının engellenmesi gerektiği, yırtılan adli emanet belgesinin mahkeme tarafından incelenmemesi nedeniyle sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalacağı belirtilmiştir. Ayrıca, zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanamayacağı, temel cezanın belirlenmesinde belge sayısının dikkate alınması gerektiği ve hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olduğu vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 208, 43 ve 61. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddeleri kararda yer almıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek
...

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-TCK'nin 208. maddesinde düzenlenen “özel belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek” suçunun tamamlanabilmesi için belgenin maddi varlığına son verilerek hak sahibinin ondan yararlanmasının engellenmesi gerektiği anlaşılmakla; sanık tarafından yırtılan adli emanetin 2013/2093 sırasında kayıtlı suça konu belgelerin duruşmaya getirilerek incelenmesi ve yırtılan parçalarının birleştirilmesi durumunda belgelerden yararlanma olanağının bulunduğunun ve belgelerin hukuki geçerliliğini koruduğunun anlaşılması halinde, sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalacağı gözetilmeden eksik inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-5237 sayılı TCK'nin 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresine yer verilmiş olması nedeniyle, somut olayda aynı zamanda yırtılan belgeler nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, ancak TCK’nin 61. maddesine göre belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği gözetilmeden, bu madde uyarınca cezada artırım yapılması,
3-Uzun süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı da dikkate alınarak uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.