Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/1020 Esas 2022/16038 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, bir sanık hakkındaki tefecilik suçlamasıyla ilgili verilen ret kararını bozdu. Sebep olarak, sanığın 2013 yılında bir tefecilik davası için yargılandığı ve mahkemece kabul edilen bir dosyada ise 2009 yılında tefecilik suçundan yargılandığı belirtildi. Bu durumda, mükerrerlik olmadığından, ret kararının yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi göz önünde bulundurularak, öncelikle lehe Kanun’un tespit edilmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın detaylı bir şekilde kararda gösterilmesi gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : ...
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, tefecilik
...
...
...

1)Tefecilik suçundan verilen ret hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısı ile katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tefecilik suçundan, Kars Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2010 tarih ve 2010/3170 Esas sayılı, iddianamesi ile dava açıldığı, bu davada suç tarihinin 2009 yılı olduğu anlaşılmakla; incelenen dosyanın iddianamesi olan 15.10.2015 tarih ve 2015/1731 Esas sayılı iddianamesi ile ise 2013 yılında tefecilik suçundan dava açıldığı gözetildiğinde, her iki davadaki suç tarihlerinin farklı olduğu, mükerrerlik nedeniyle ret kararı verilebilmesinin 5271 sayılı CMK'nin 223/7. maddesi uyarınca mümkün olduğu ve anılan maddeye göre sadece "aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine" karar verilebileceği nazara alındığında, iş bu dosyada sanığın 2013 yılında tefecilik suçundan, mahkemece mükerrer kabul edilen dosyada ise 2009 yılında tefecilik suçundan yargılandığı, dolayısıyla mükerrerliğin söz konusu olmadığı gözetilmeden ret kararı verilmesi yasaya aykırı;
2)2013 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








...