Esas No: 2019/3300
Karar No: 2022/15849
Karar Tarihi: 11.10.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3300 Esas 2022/15849 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/3300 E. , 2022/15849 K.Özet:
Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan yargılandı. Yapılan yargılamaya ve delillere dayanarak, sanığın diğer temyiz nedenleri reddedildi. Ancak, sanığın daha önce sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren bir mahkumiyet kararının, yerine daha az cezaya hükmeden bir diğer mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiği kararı verildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından, hüküm düzeltildi ve onandı. Sanığın cezasının infazı tamamlandıktan sonra denetim serbestlik tedbiri uygulanacak ve koşullu salıverilme süresi, hatalı uygulama sonucu hükümde belirtilen ilam nedeniyle koşullu salıverilme süresinden fazla olmayacak. 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanacak 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün bozulması ve TCK'nin 58. maddesi uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetim serbestlik tedbirinin uygulanması gerekmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik
...
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 18.06.2013 tarihli, 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/457 Esas ve 2007/382 Karar sayılı ilamına konu mahkumiyet ilamı yerine daha az cezaya hükmolunan Bursa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/127 Esas ve 2009/102 Karar sayılı mahkumiyet ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine "Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/457 Esas ve 2007/382 Karar sayılı mahkûmiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetim serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK'nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.