Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6915 Esas 2022/16006 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın suçları işlemediği sonucuna vararak beraat kararı vermiştir. Ancak, sonradan çıkan bir kanun uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanunlar arasındaki çelişkilerin de değerlendirilerek, yeniden yargılama yapılması istenmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nin 67/2-d, CMK'nin 217, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi (3, 4, 5 ve 6. fıkraları), 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, sahta fatura kullanma
...
...


1)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarından verilen mahkumiyet hükmünün, TCK'nin 67/2-d maddesi gereğince iştirak halinde birlikte suç işledikleri iddia olunan sanık hakkındaki dava zamanaşımı süresini kestiği ve bu nedenle olağan dava zamanaşımı süresinin dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, sanık hakkında beraat kararı veren mahkemenin kabulünde isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

Yz.İşl.Md. Y. ...