Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4655 Esas 2022/15989 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir kişinin özel belgede sahtecilik suçundan yargılandığı bir dava sonucunda, suça konu belgelerin bir başka soruşturma sırasında ele geçirildiği yerde ibraz edilmediği için suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmesi talebiyle yapılan temyiz başvurusunun kabul edilerek hüküm bozulması kararı verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, aynı anda ele geçen ve farklı zamanlarda düzenlendiğine dair delil bulunmayan belgeler nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması yasaya aykırı bulunmuş ve bu konuda değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 207, 43 ve 53. maddelerinin etikette yer almaması sebebiyle ayrıntılı bir şekilde açıklanması istenmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
...


A) 5237 sayılı TCK'nin 207. maddesinde düzenlenen ''özel belgede sahtecilik'' suçunun oluşabilmesi için de sahte özel belgelerin hukuki sonuç doğuracak biçimde kullanılması gerektiği, somut olayda ise suça konu belgelerin yapılan başka bir soruşturma sırasında sanığın üzerinde ele geçirildiği herhangi bir yere ibraz edilmediği gözetilmeden, yüklenen suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet hükmü kurulması,
B) Kabule göre de;
1) 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda ele geçen ve farklı zamanlarda düzenlendiğine dair delil bulunmayan belgeler nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması, yasaya aykırı,
2) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.