Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5523 Esas 2022/2735 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir 8. Tüketici Mahkemesi tarafından işyeri kredi sözleşmesinden kaynaklanan dosya masrafı kesintisinin iadesi istemiyle açılan dava, asliye ticaret mahkemesinin görev alanına girdiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verildi. Bu kararın temyiz edilmemesi sonucunda, davanın açılmamış sayılmasına karar verildi. Ancak, davacı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine dosya temyiz incelemesine tabi tutuldu. 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanun’un 25 ve geçici 2. maddeleri gereği kurulan Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilen ek kararın temyiz incelemesi yapılması gerekirken, dosyanın Yargıtay ilgili hukuk dairesine gönderilmesi doğru bulunmadı. Bu nedenle, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararın bozulması ve dosyanın kanun yolu değerlendirmesi yapmak üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanun’un 25 ve geçici 2. maddeleri ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3/2. maddesi.

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İzmir 8. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 01.02.2021 tarih ve 2014/498 E. - 2015/704 K. sayılı ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, işyeri kredi sözleşmesinden kaynaklanan dosya masrafı kesintisinin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece uyuşmazlığın işyeri kredi sözleşmesinden kaynaklandığı, davaya bakmakla asliye ticaret mahkemesi görevli olduğu gerekçesiyle 22/05/2015 tarihinde görevsizlik kararı verildiği, kararın temyiz edilmeksizin 23/12/2020 tarihinde kesinleştiği, 01/02/2021 tarihli ek karar ile de taraflarca süresi içinde dosyanın görevli mahkemeye gönderilmediği gerekçesiyle davanın açılmamış sayılmasına karar verildiği, ek karara karşı davacı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine istinaf mahkemesince dosyanın temyiz incelemesine tabi olması gerektiği gerekçesiyle dosyanın mahalline geri çevrildiği, ilk derece mahkemesince temyiz incelemesi yapılması için dosyanın Yargıtaya gönderildiği anlaşılmaktadır.
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 25 ve geçici 2'inci maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen Bölge Adliye Mahkemeleri, 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İlk Derece Mahkemesince verilen ek kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen görevsizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususunda şüphe bulunmamaktadır. 6100 sayılı HMK Geçici 3/2'nci maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 427 ile 454'üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle, bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş ve bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiş ise, o dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinaf kanun yoluna, görevsizlik kararı temyiz sonucu kesinleşmiş ise HUMK hükümlerine göre doğrudan temyiz kanun yoluna tabi olacaktır (Emsal olarak Dairemizin 03.04.2019 tarihli ve 2018/328 E.-2019/2593 K. ve 10.06.2019 tarihli ve 2018/2586 E. - 2019/4143 K. sayılı ilamları). Bu durumda, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen görevsizlik kararının HMK’nın Geçici 3/2'nci maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, başka bir ifadeyle bu durumun 01/02/2021 tarihinde verilen ek karara ilişkin hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmakta olup, mahkemece verilen ek kararın kanun yolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine aittir.
Belirtilen sebeplerle, Bölge Adliye Mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle dosyanın Yargıtay ilgili hukuk dairesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, anılan kararın bozularak kaldırılmasına ve dosyanın, istinaf incelemesi için ilgili Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nin 16/06/2021 tarihli ve 2021/454 E. - 2021/719 K. sayılı kararın BOZULARAK KALDIRILMASINA, ve kanun yolu değerlendirmesi yapmak üzere dosyanın mahalline İADESİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.