Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2751 Esas 2022/15966 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2751
Karar No: 2022/15966
Karar Tarihi: 11.10.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2751 Esas 2022/15966 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, sahte fatura kullanmak suçundan açılan dava için yapılan incelemede, daha önce verilen mahkûmiyet hükmü ile mükerrer olmadığı belirlenmiştir. Ancak mahkeme, yanlış değerlendirme sonucu davanın reddine karar vermiştir. Bu nedenle, suçun sübutu halinde ise, öncelikle lehe kanunun tespit edilerek uygulanması gerektiği ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek uygulama yapılması ve detaylı olarak kararda belirtilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2019/2751 E.  ,  2022/15966 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanma
    ...


    1)Demirköy Mal Müdürlüğünün ... numaralı vergi mükellefi olan sanığın 2010 takvim yılında ...'den temin ettiği sahte faturaları kullandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; mükerrer olduğu kabul edilen ve Dairemizin 2016/12766 Esas sırasına kaydedilen ve sanık hakkındaki mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilen Mahkemenin 2014/21 Esas ve 2014/119 Karar sayılı dosyasının UYAP üzerinden yapılan incelemesinde, her iki davaya konu mütalaa, vergi suçu raporu, vergi tekniği raporu ve faturaların farklı olduğu, bu nedenle mükerrer kabul edilen dosya ile iş bu dava dosyası arasında mükerrerlik bulunmadığı anlaşılmakla, Mahkemenin 2014/21 Esas 2014/119 Karar sayılı dosyasının bu dosya içerisine alınıp, suç tarihinde duraksamaya yer veremeyecek biçimde tespit edildikten sonra yargılamaya devamla davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yanlış değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi, yasaya aykırı
    2)Suçun sübutu halinde ise; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara