Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10556 Esas 2022/10374 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10556
Karar No: 2022/10374
Karar Tarihi: 17.10.2022

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10556 Esas 2022/10374 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde kullanmak suçundan yargılanan sanığın hükümlü olduğunu ve ikinci kez mükerrir olduğunu belirtiyor. Ancak, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemiş. Ayrıca, sanığın daha önce açılan bir kamu davasında hapis cezasına çarptırıldığı bilgisi yer alıyor. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal ettiği belirtilerek, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına karar veriliyor. Kanun maddelerinin detaylı bir şekilde açıklanması istendiği için, TCK'nın 53. maddesi şöyle açıklanabilir: Bu madde, kişinin uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanımı nedeniyle tedavi ve denetim altına alınmasını düzenler. 1. fıkrası, kullanımı nedeniyle Ceza Kanunu'na tabi olmadığını belirler. 2. fıkrası, doz aşımı veya uyuşturucu kullanımı sonucu suça yönelik hareketlerde bulunulması durumunda kişinin sorumlu olduğunu ifade eder. 3. fıkrası ise, kullanım sonucu elde edilen gelirin suç sayılacağı hükümlerini içerir.
10. Ceza Dairesi         2020/10556 E.  ,  2022/10374 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Aralarındaki bağlantı nedeniyle, Dairemizin 2020/22364 esas ve 2021/9282 esas sayılı dosyaları ile birlikte incelenmiştir.
    Olaya ilişkin soruşturma evrakının UYAP sistemi üzerinde taranmış olduğu, olayda ele geçen madde yönünden birlikte incelenen Dairemizin 2021/9282 esas sayılı dosyasında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kamu davası açıldığı, incelemeye konu dosyada ise sanığın uyuşturucu madde kullandığına ilişin toksikoloji raporuna istinaden dava açıldığı anlaşılmakla tebliğnamedeki 1 ve 2 numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
    5275 sayılı Kanun'un 108/3. maddesinde, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı hususu düzenlenmiş olup, mahkemece sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamda, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulandığı ve bu nedenle sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığı halde, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Birlikte incelenen Dairemizin 2020/22364 esas sayılı dosyasına konu 22.02.2015 tarihli suça ilişkin olarak sanık hakkında, 07.04.2015 kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının ihlali nedeniyle 10.07.2015 tarihli iddianame ile açılan kamu davasında Osmaniye 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03/12/2015 gün 2015/537 esas ve 2015/1000 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1yıl 8 ay hapis cezasına hükmedildiği ve Dairemizin 17.10.2022 tarihli kararı ile hükmün düzeltilerek onandığı anlaşılmakla,
    Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
    TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
    Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Hemen Ara